25 Ιαν 2012

ταξίδι




Όταν θα γυρίσω θα γυρίσω με τα ρούχα και το όνομα ενός άλλου.Κανείς δεν θα με γνωρίσει.

14 σχόλια:

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Όταν θα φύγω θα φύγω με τα ρούχα μου και τ' όνομά μου. Κανείς, ίσως, δεν θα με αποχαιρετήσει. Και δεν θα γυρίσω...

Ας είναι ελαφρύ.

Ζάχαρη είπε...

Ναι Ρακε,ειναι αργα για ξαναγυρισματα.
Και δεν βλεπω να υπαρχει καποιος να θελει να δωσει τσιγαρο.

Ανώνυμος είπε...

Με λίγα λόγια πρέπει να βγάλουμε τον σκασμό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μέσα μας και έξω μας, και να απομακρυνθούμε για λίγο από τη φασαρία του σύγχρονου δυτικού σκουπιδοπολιτισμού για να μπορέσουμε έτσι να ακούσουμε ίσως και άλλες φωνές που αλλιώς δεν θα ξέραμε ποτέ ότι καν υπάρχουν. Κυρίως τις φωνές από μέσα μας που πνίγονται από την ταχύτητα της καθημερινότητας.

http://greekrider.blogspot.com/2012/01/blog-post_25.html

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Το τσιγάρο το στρίβουμε μόνοι μας, καθώς προχωράμε. Και καθώς προχωράμε ανοίγουμε και το μονοπάτι...

Al andar...

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Και μόλις ανέβασα στο μπλογκ μου ποστάκι παραπέμποντας στο ποστ του Greek Rider, χρησιμοποιώντας ακριβώς το απόσπασμα που δίνει ο Ανώνυμος στο δικό του σχόλιο. Συμπτώσεις...

Ζάχαρη είπε...

και η αγαπη;

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Την αγάπη ως αφηρημένη έννοια, ή ως συγκεκριμένα πρόσωπα;

Ζάχαρη είπε...

Μα πάντα προσωποποειται...Είδατε τι λέει ο ηθοποιός;
Οι άνθρωποι με τους ανθρώπους...Χρειάζεται το τσιγάρο , μοιρασμένο ,κερασμένο...
Αλλά λείπει.

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Και όμως δεν προσωποποιείται πάντα, ούτε πάντα αναφέρεται στο Συγκεκριμένο. Υπάρχει και η αγάπη για τη ζωή, για την ελευθερία, για τη γη, για τη γνώση [μεταξύ άλλων].

Σίγουρα, χρειάζεται και το μοιρασμένο, κερασμένο τσιγάρο. Όταν λείπει, η "λύση" είναι απλή. Ξεκινάμε να βαδίζουμε στο [Αφηρημένο] μονοπάτι που μας λέει η καρδούλα μας... Εκεί θα συναντήσουμε και συγκεκριμένους ανθρώπους, που πάνε προς τα κει που πάμε κι εμείς. Θα μοιραστούμε τον καπνό και τα τσιγαρόχαρτα μαζί τους.

Ζάχαρη είπε...

Σωστα,αρκει η καρδια να μιλαει ακομα.Εκει κρυβεται εκτος των αλλων και ο φοβος.

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Αχ! Η τόση ενασχόλησή σας με τα οικονομικά σάς έχει αλλοτριώσει λιγάκι :-)

Δώστε ό,τι έχετε και θέλετε να δώσετε, πάρτε ό,τι σας δώσουν [αν σας δώσουν].

Φόβος υπάρχει μόνον όταν κάποιος... επενδύει. Όταν χαρίζει κάποιος απλά χαίρεται να χαρίζει. Όταν επενδύει και περιμένει καλή... απόδοση, μόνον τότε υπάρχει φόβος.

:-)

Ζάχαρη είπε...

Α,ίσως...Αλλά ξέρετε ο φόβος είναι και γονιδιακό θέμα.
: )
Και τότε για να τον ξορκίσουμε χρειαζόμαστε την μαγεία .Του να ενωνόμαστε με τον άλλον.
Η του να ανοίγουμε την κουρτίνα .

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Δε νομίζω ότι ο φόβος είναι και θέμα γονιδίων. Δεν αρνούμαι, βέβαια, την ύπαρξή του.

Συμφωνώ με τα ξόρκια. Χρειάζεται "μαγεία" για να ελέγξουμε τους φόβους μας και να αντιμετωπίσουμε το[ν] όποιο[ν] άγνωστο εκεί έξω.

Την καλημερότερη καλημέρα μου!

Ζάχαρη είπε...

Ειναι θεμα 'χημικων' ομως που ειναι θεμα γονιδιων....Βλεπεται που μας οδηγουν τα παθη μας ...Στα λαθη μας.

Καλημερα!