25 Ιαν 2012

φαντάσματα

Does Debt Matter? ρωτά ο Robert Skidelsky ενώ περιγράφει πέντε μεγάλες πλάνες σχετικά,και καταλήγει...
Όπως και με το φάντασμα του κομμουνισμού που στοίχειωνε την Ευρώπη με το περίφημο μανιφέστο του Καρλ Μαρξ, έτσι και σήμερα οι αρμόδιοι της γηραιάς Ευρώπης έχουν ιδρύσει μια ιερή συμμαχία για να ξορκίσουν το φάντασμα του εθνικού χρέους. Αλλά θα πρέπει να υπενθυμίσω ένα άλλο διάσημο φάντασμα - το φάντασμα της επανάστασης.  PS

 Κάτι άλλο.Σε αυτά τα φαντάσματα αρέσουν συγκεκριμένα μέρη...

"Aποτελεί προνόμιο για έναν συγγραφέα να έχει δοκιμάσει την εμπειρία του τέλους τριών κρατών: της δημοκρατίας της Βαιμάρης, του φασιστικού κράτους, και της Λαικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Δεν πιστεύω να ζήσω πολύ ακόμα για να ζήσω το τέλος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας."
Heiner Muller 1992 
 

4 σχόλια:

archaeopteryx είπε...

Θα σου απαντήσω εντελώς μη ποιητικά. Debt does not matter.

Ή σε long form,

under a certain market price process (the classical random walk), in the absence of taxes, bankruptcy costs, agency costs, and asymmetric information, and in an efficient market, the value of a firm is unaffected by how that firm is financed. It does not matter if the firm's capital is raised by issuing stock or selling debt

Βέβαια, it does not matter μέχρι που να ανεβάσει το ρίσκο της χρεωκοπίας. Και το λέει το βιβλίο και αυτό.

Οι μεγαλύτερες ζημιές ή κλοπές γίνονται όταν χώνεις στον άλλο ρίσκο που δεν μπορεί να αξιολογήσει ή να συνειδητοποιήσει.

Το βιβλίο λέει και για χρεωκοπίες, αλλά το βιβλίο έχει σαν βασική παραδοχή ότι κάθε μέρος παζαρεύει για πάρτη του. Δεν προβλέπει σύγχυση με το ποιός είναι ποιός και τρεχα γύρευε.

Ζάχαρη είπε...

Ρισκο ειναι επισης να μην τυπωνεις..γιατι αλλο μαγαζι και αλλο κρατος.

archaeopteryx είπε...

αα! εγώ πάντε επικαλούμαι το βιβλίο. Το βιβλίο λέει ότι δεν είναι κακό να τυπώνεις εάν έχει παραχθεί ή θα παραχθεί πραγματικός πλούτος, δηλαδή να υπάρχει ισορροπία μετάξυ νομίσματος και συναλλαγών.

Εάν τυπώνεις χωρίς δημιουργία πραγματικού πλούτου τότε φτιάχνεις φούσκες. Η ανισορροπία είναι ότι ο Γερμανικός και ο Ελληνικός "πλούτος" τα τελευταία 10-20 χρόνια είναι δανεικά δικά μας για εξαγωγές δικές τους. Τα δανεικά μας, όμως ήταν και είναι περα από παραγωγή οποιουδήποτε πλούτου. Δανείστηκα για το Καγιέν, αλλά δεν με έκανε πλουσιότερο (αν -- απλουστευτικά - δανειζόμουν για τρακτερ να παραγω φραμπουάζ ή εσκαργκό (θέλουν τρακτερ τα εσκαργκο;) θα ήταν διαφορετικό. Debt is money όταν παράγει money. Όταν το τρως σε καραμέλες είναι μαύρη τρύπα. "Τι" το κάνεις...

Ζάχαρη είπε...

μμμ...και οι καραμελες περιεχουν κοστη-αλλουνου- και δημιουργουν ροες.
Βλεπεις η φουσκα ειναι σαν το θεατρικο 'κωμωδια αν αφορα αλλον τραγωδια αν ειναι για εσενα"

Αν δεν ελεγχεις την πρεσα εισαι στην τραγωδια :)