...και η νομιμότητα της 'πίστης'.
Διάβασα αυτό δεν θυμάμαι πού... 'That the ECB won't accept purchase price, rather than par for their remaining GGB holdings is staggering. Only a central banker could buy something at 80 and claim it is a loss if they don't get 100'.
Μετά διάβασα ...'Έτσι το δημόσιο χρέος γίνεται το credo (πιστεύω) του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος'. Καρλ Μαρξ
Το πρόβλημα δεν είναι οι Έλληνες. Είναι η εσωτερική κρίση μετασχηματισμού της εξουσίας. Για αυτό ο πολίτης δεν αντιδρά, επειδή έχει πιστέψει ότι δεδομένης της κατάστασης, η μόνη εκλογή με σημασία είναι η εκείνη της επιλογής των προέδρων των κεντρικών τραπεζών. Αλλά εκεί φυσικά δεν έχει δικαιοδοσία. Έχει μόνο συμμετοχή στο θρησκευτικό μέρος της υπόθεσης. Στην λατρεία και στην θυσία.
upd BTW : Άφεση...η μετακύλιση στα ομόλογα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου