καπνός

Δεν είναι «καπνός απ' την Ιθάκη», ανόητοι, είναι τα δικαιώματα των ανθρώπων που καίγονται και εκεί...

  

Ελικρινά δεν θυμάμαι που το διάβασα αλλά η αρχίζει η καθημερινότητα και ξεπερνά την φαντασία.Η καθημερινότητα λέω γιατί η πραγματικότητα μου διαφεύγει πια.Υπάρχει ανάγκη για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια,η εικόνα του υπουργού στα μήντια να σκύβει και να λέει "θα προσπαθήσω αλλά δεν ξέρω άν θα μ'ακούσουν",πληγώνει ανεπανόρθωτα τον τόπο και ειδικά τους νέους που πρέπει να ελπίζουν και δεν έχουν ξαναδεί αυτή την διάσταση  του ρεζιλέματος.Την εθνική.

Ένα απόσπασμα  απο την συνέντευξη του Ντέιβιντ Χάρβευ.
Η περίπτωση της Ελλάδας

Για την Ελλάδα, συγκεκριμένα, έχετε να προτείνετε λύσεις για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της;

Κατ’ αρχάς πρέπει να αλλάξουμε τη γλώσσα με την οποία μιλάμε για το τι συμβαίνει. Η Ελλάδα αδυνατεί να πληρώσει το χρέος της - δεν αμφισβητείται αυτό. Το πιο ενδιαφέρον είναι ποιους αδυνατεί να πληρώσει. Η ελληνική κυβέρνηση έχει επιλογές: είτε μπορεί να σταματήσει να πληρώνει αυτά που υποχρεούται στους ίδιους τους πολίτες της, μειώνοντας τις συντάξεις και τους μισθούς, είτε μπορεί να σταματήσει να πληρώνει τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Δεν καταλαβαίνω γιατί μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα σταματούσε να πληρώνει τον ίδιο της τον πληθυσμό. Όλοι υποστηρίζουν ότι η παύση πληρωμών είναι αδύνατη. Αυτό που στην πραγματικότητα εννοούν είναι ότι δεν μπορούν να σταματήσουν να πληρώνουν τις τράπεζες, αλλά μπορούν να σταματήσουν να πληρώνουν τους πολίτες. Με αυτούς τους όρους πρέπει να μιλάμε, γιατί διαφορετικά δεν κατανοούμε τι πραγματικά συμβαίνει.

Πολλές χώρες χρεοκόπησαν στο παρελθόν, όμως επανήλθαν. Είναι όπως όταν έχεις ένα χαλασμένο δόντι. Είτε το βγάζεις απότομα και σου προκαλεί πόνο για λίγο ή ζεις με αυτό και πονάς για είκοσι χρόνια. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πως η κυβέρνηση προτείνει να πονέσει το λαό για είκοσι χρόνια, αντί να "βγάλει το δόντι" λέγοντας: "ας κηρύξουμε παύση πληρωμών, ας ξεφορτωθούμε το χρέος και ας ξαναρχίσουμε"    εδώ ολόκληρο