χτύπημα;

"Ζούμε στο τέταρτο κύμα λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, το πιο βίαιο και καταστροφικό ως προς τις επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό. Η τετραετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ, θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 150 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων και εγχώριων τραπεζών, αλλά και κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Καθώς προβλέπεται ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος (αν υπάρξει τέλος) του κυβερνητικού προγράμματος, το 2014, στα 360 δισ. ευρώ (αύξηση 1000% από το 1991!), κάθε παραγωγική ικμάδα αυτής της χώρας, κάθε ευρώ που θα παραχθεί ή θα καταναλωθεί τα πέντε αυτά πέτρινα χρόνια, προορίζονται να διασώσουν και να τροφοδοτήσουν το πιο παρασιτικό τμήμα της οικονομίας, και μάλιστα κυρίως εκτός Ελλάδας. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στα τραπεζικά τους χαρτοφυλάκια, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Για το μέγεθος της λεηλασίας, μερικοί ακόμη αριθμοί είναι ενδεικτικοί: από το 1991 μέχρι σήμερα, στην εικοσαετία των τριών κυμάτων λεηλασίας του εθνικού πλούτου, η «φτωχή πλην τιμία» Ελλάδα έχει καταβάλει τόκους περίπου 180 δισ. ευρώ στους δανειστές της. Στην πενταετία της «διάσωσης» καλείται να καταβάλει τόκους 75 δισ. (έναντι 150 δισ. χρέους σε ομόλογα που λήγουν την ίδια περίοδο). Τοκογλυφία ύψους 50% με την εγγύηση των (μόνον διασωζόμενων) «σωτήρων»!"

εδώ

Στη ρίζα του προβλήματος φαίνεται,ότι ο πλούτος όλο και περισσότερο είναι ενδεχόμενο να συγκεντρωθεί στα χέρια λίγων και οι πολλοί καλούνται να επωμιστούν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων.Μαθαίνουμε πάλι ότι το μνημόνιο με την τρόικα μας αναγκάζει σε νέα μέτρα που εύκολω τω τρόπω πλήτουν τους μισθωτούς. Όλοι θα κληθούν να εργαστούν μέχρι να πεθάνουν.Οι άνεργοι μπορούν να θεωρηθούν ήδη νεκροί.Βλέπουμε βαθιές περικοπές στις παροχές.Σαν να παρακολουθούμε μια αμερικανοποίηση της Ευρώπης που καμάρωνε για το κοινωνικο κράτος πάντοτε.Και το παράδοξο είναι ότι πρέπει  κυρίως σοσιαλιστικές κυβέρνησεις να κάνουν τις αλλαγές.Τί να λέει άραγε αυτό για τον σοσιαλισμό και τον ιστορικό του ρόλο;Σκέφτομαι ότι προτιμώ τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό, από τον αμερικάνικο καπιταλισμό. Οι Ευρωπαίοι εργάζονται για να ζουν,όχι το αντίστροφο.Και τί θα γίνει με την κοινωνική ειρήνη;Τα δεινά της Ευρώπης δεν είναι μόνο ευρωπαϊκό πρόβλημα.Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, και η απουσία ηθικής διάστασης στο θέμα των συντάξεων θα πλήξει όλους μας, ιδιαίτερα τους πιο ευάλωτους στην κοινωνία.