12 Ιουλ 2014

απέναντι στις προκλήσεις




Και ενώ οι κρυμμένοι σκελετοί, συνέχεια ξυπνάνε μνήμες.

Bruegel | The Brussels-based think tank "emerging and developing market economies have passed advanced economies in share of world GDP since 2001 Two key facts stand out: In 2013, emerging and developing countries together accounted – for the first time since at least 1850 – for more than 50 % of global GDP; meanwhile, their average public debt-to-GDP ratio dropped below 40 percent, while it nearly reached 110 percent in the advanced economies. This leaves the emerging markets in way better shape than the advanced economies to face the challenges in the future.

*Εν τω μεταξύ, ο μέσος δείκτης δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ στις προηγμένες οικονομίες σχεδόν έχει φτάσει το 110 τοις εκατό .


2 σχόλια:

Δ`~. είπε...

1.
Το γεγονός ότι το μερίδιο της Δύσης στο παγκόσμιο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν πέφτει για πρώτη φορά κάτω από το 50% τους τελευταίους δύο αιώνες έχει τεράστια σημασία. Καθώς νέα κράτη όπως η Βραζιλία, η Ινδία, η Ινδονησία και η Κίνα αποκτούν δύναμη και επιρροή, το διεθνές σύστημα (βολική έκφραση που μάλλον συσκοτίζει τα πράγματα παρά τα φωτίζει) θα αλλάξει ριζικά. Κατά συνέπεια, πολύ περισσότερα πράγματα θα γραφτούν από τη σκοπιά του άλλοτε γνωστού ως Τρίτου Κόσμου...
Mark Mazower

2.
Η παγκόσμια πολιτική γεωγραφία έχει προχωρήσει από τον ένα κόσμο της δεκαετίας 1920 στους τρείς κόσμους της δεκαετίας 1960 και στους περισσότερους από έξι κόσμους της δεκαετίας 1990. Αντίστοιχα, οι δυτικές παγκόσμιες αυτοκρατορίες του 1920 συρρικνώθηκαν στον πιο περιορισμένο "Ελεύθερο Κόσμο" του 1960 (που περιλάμβανε πολλά μη δυτικά κράτη αντιτιθέμενα στον κομμουνισμό) και, αργότερα, στην ακόμα πιο περιορισμένη "Δύση" του 1990. Αυτή η μεταβολή εκφράστηκε σημασιολογικά, από το 1989 ως το 1993 με την παρακμή της χρήσης του ιδεολογικού όρου "Ελεύθερος Κόσμος" και την αυξανόμενη χρήση του πολιτισμικού όρου "Δύση"...

...σύμφωνα με την αγαπημένη διατύπωση των ιστορικών "η επέκταση της Δύσης" τελείωσε και "η εξέγερση εναντίον της Δύσης" άρχισε. Η δύναμη της Δύσης, μέσα από μια πορεία με πισωγυρίσματα, παρήκμασε σε σχέση με τη δύναμη των άλλων πολιτισμών. Ο παγκόσμιος χάρτης το 1990 είχε ελάχιστες ομοιότητες με το χάρτη της δεκαετίας 1920. Μεταβλήθηκε η ισορροπία της στρατιωτικής και οικονομικής δύναμης με την πολιτική επιρροή. Η Δύση εξακολουθούσε να έχει σημαντική επιρροή σε άλλες κοινωνίες αλλά σταδιακά οι σχέσεις της Δύσης με άλλους πολιτισμούς περιορίστηκαν στις αντιδράσεις της Δύσης στις εξελίξεις που συνέβαιναν σε αυτούς τους πολιτισμούς. Οι μη δυτικές κοινωνίες, δεν αποτελούν πλέον απλά μέρη της δυτικής ιστορίας, κινούν τα νήματα της δικής τους ιστορίας και διαμορφώνουν και τη δυτική ιστορία.
Samuel Huntington

3.
Η Δύση δεν υπάρχει πια. "Δύση" ήταν το αντικομμουνιστικό στρατόπεδο (διαφορετικά Ιαπωνία και Ν. Κορέα δεν θα ανήκαν στη "Δύση"). Όσοι –και κυρίως οι κοσμοπολίτες "αριστεροί"– θεωρούν ότι η συνοχή της Δύσης στηρίζεται απλώς στις κοινές της αξίες είναι πολιτικά και ιστορικά αφελείς. Οι κοινές αξίες καθεαυτές δεν δημιουργούν κοινά συμφέροντα –το αντίθετο, ναι, μπορεί να συμβεί– ούτε εμπόδισαν ποτέ τις αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ χριστιανικών ή φιλελεύθερων λαών. Το πολιτικά σημαντικό ερώτημα είναι: τι εννοούμε όταν λέμε δυτικός προσανατολισμός και τι μπορεί να σημαίνει δυτικός προσανατολισμός για τη Γερμανία αν η Δύση διασπαστεί και η Γερμανία χρειαστεί να επιλέξει π.χ. μεταξύ ενός ευρωπαϊκού χώρου και της φιλίας με τις ΗΠΑ ή, αντίστροφα, εάν η ευρωπαϊκή ενοποίηση γίνει υπό προϋποθέσεις που η πλειονότητα του γερμανικού λαού θα απέρριπτε; Διότι η ώρα της αλήθειας θα σημάνει όταν θα χρειαστεί να γίνει κατανομή όχι πλέον των ωφελημάτων της ευημερίας αλλά του παθητικού και των χρεών.
Παναγιώτης Κονδύλης

Σύγκρουση των πολιτισμών ή συγκρούσεις ερήμην του πολιτισμού;
http://cosmoidioglossia.blogspot.gr/2014/02/blog-post_20.html

Αν οι ίδιες εκείνες Δυτικές Δυνάμεις, οι οποίες το 1919 απέρριψαν το αίτημα της Ιαπωνίας και αρνήθηκαν να κατοχυρώσουν την ισότητα των φυλών στη Συνθήκη των Βερσαλλιών, εν έτει 1997 πασχίζουν επισήμως για την κατανόηση των ξένων πολιτισμών, αυτό δεν αποτελεί οπωσδήποτε πρόοδο της κατανόησης. Όμως αποτελεί ένδειξη μιας δραματικής μεταβολής στον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων.
Παναγιώτης Κονδύλης

Καλό καλοκαίρι.

Ζάχαρη είπε...


Και με ενα τροπο Δυση σημαινε μια συγκεκριμενη ιμπεριαλιστικη συμπεριφορα και κουλτουρα (παντα ερχεται επικουρικα) που σκοπο ειχε να βοηθησει την ιστορικη αναγκη για οικονομικη μεγενθυση.
Η δημιουργια αυτης της κουλτουρας που περιελαμβανε και τον οριενταλισμο υπηρξε στα πλαισια ενος management το σπουδαιοτερο οπλο επεκτασης της Δυσης.
Το αν θα μπορεσουν πλεον τα 'ομοιωματα του Τσε' οπως ανεφερες και εσυ σε αναρτηση σου να προσφερουν διαρκεια μενει να αποδειχθει.
Ευχες για το καλοκαιρι επισης