Βλέπω μεγάλη επιθετικότητα.Κτυπάμε τώρα την εικόνα απέναντί μας,που τόσο καιρό θαυμάζαμε αλλά και κατα βάθος μισούσαμε.
Προσπαθώ ακόμα να ξανακούσω ήχους απο την ζωή μας, που φαντάζει a million miles away. Αφιερωμένο σε όσους έχουν την αγνότητα να θυμούνται ακόμα.
Το έγραψα στον Ράκο πώς φοβάμαι οτι μετά απο τόσο θόρυβο , μας τυλίγει πια η σιωπή. Η μουσική σιγα-σιγα απομακρύνεται και στο τέλος θα μας πονάει πολύ το να να την ακούμε. Και ίσως, οι ήχοι που θα επικρατήσουν στην θέση της (πάντα) ,να είναι το αδιάκοπο βουητό απο τις κατηγόριες. Άντε να ανθήσει τώρα η κατανόηση μετά από τόσα χρόνια απελπισμένης εγωπάθειας.
Προσπαθώ ακόμα να ξανακούσω ήχους απο την ζωή μας, που φαντάζει a million miles away. Αφιερωμένο σε όσους έχουν την αγνότητα να θυμούνται ακόμα.
4 σχόλια:
ααα... αποφευγω παλιές μουσικές, με πιάνει ...κατάθλιψη
Και εμενα το ιδιο.
Αυτο ομως με ενοχλει.Γιατι η μουσικη ειναι μια .
Πρεπει να αντιμετωπισω την ιστορια πριν με νικησει η σιωπη Αρχαιε.
(Οχι η σιωπη σαν διαστημα αναμεσα σε ηχουσ ,αλλα εκεινη της αρνησης).
δυστυχώς, αυτοί που "σχεδιάζουν για το μέλλον" μας βλέπουν σαν στατιστική, και κάπου στο ..μοντέλο τους έχουν πρόβλεψη και για αυτό το "πρέπει". Όχι ότι τα μοντέλα βγαίνουν πάντοτε, αλλά λέμε τώρα.
(Τα μοντέλα τα χαλάνε οι ...πεταλούδες και η "γνώση". Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν κλπ. )
Αυτη την φορα στριμωξανε πολυ τον κοσμο χωρις να του δινουν κατι για να τον αποκοιμισουν (βλακεια τους και ενδειξη ελλειψης σχεδιου).
Αυτο ειναι η μονη ελπιδα για αντιδραση.
Δημοσίευση σχολίου