8 Ιουν 2011

Τι να κάνουμε (τί κάναμε)

Γοητευτική και αριστερή μου φαίνεται η ματιά του Μποτίλια για την πρόσφατη ελληνική κοινωνική συμπεριφορά. Ιδίως όταν γράφει: "Όμως κύμα και όχι κίνημα ".Και όταν γράφω αριστερή εννοώ ότι στέκεται 'απέναντι' στην κατεστημένη αντίληψη του ορθού, γιατί κατεστημένη τείνει να γίνει και αυτή τόσο πια που την γλυκοκοιτάζουν τα κέντρα εξουσίας.Περίεργοι έρωτες ,που μπορεί να καταλήξουν σε βιασμό...


Όμως εγώ εστιάζω και σε κάτι άλλο που γράφει:
"Δεν είναι τυχαίο, ότι στην σημερινή φάση ονειδίζουν την Γενιά του Πολυτεχνείου ως 'την χειρότερη γενιά που πέρασε ποτέ από τον τόπο', σε μια προσπάθεια να αμαυρώσουν κατ' αποκοπήν την δραστηριότητα ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, πλείστοι όσοι των οποίων, ως νεολαίοι τότε, εντάχθησαν και αγωνίσθησαν συχνότατα με ανιδιοτέλεια και ισχυρό προσωπικό κόστος, στα πλαίσια ενός συστήματος με έστω συγκεχυμένη αντισυστημική χροιά, ακριβώς κάποιοι, οι οποίοι γιουχάρουν σήμερα υπέρ του 'κινήματος των αγανακτισμένων'...ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ".

σημ.γιατί οι Έλληνες ακυρώνουμε την ιστορία μας, χωρίς να κάνουμε διακρίσεις; Λές και θέλουμε να βλέπουμε τον εχθρό, στην εικόνα μας. Ή ίσως γιατί έτσι υπάρχει άλλοθι ,για να συνεχίσουμε το ήδη ομολογημένο κακό......Και όπως είπε το απόγευμα σε δελτίο ειδήσεων κάποια φωνή: "έδωσα την ψήφο μου κύριε εγώ"!

Meatyard

3 σχόλια:

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

Ένα από τα προβλήματα που θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν προσεχώς, είναι ότι μια σειρά άνθρωποι δεν χρειαζόμαστε επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα μπροστά στην ανάγκη να συνεννοηθούμε, διότι μας συνδέουν κοινές εμπειρίες. Πρόκειται για ένα χώρο, που είναι πλέον ιονισμένος, αφού οργώθηκε από κοινού στο παρελθόν. Οι δυναμικές γραμμές του συνθέτουν μια μη απτή ευταξία, την οποία φιλάρεσκα και προκλητικά οι λεγάμενοι παρακάμπτουν με λεκτικά σχήματα, μέσα στην αυταπάτη, ότι αφού γκρέμισαν κάποτε τους σαθρούς τείχους που έστησαν, δεν υφίσταται πλέον και ο χώρος. Μπορεί τα φαντάσματα να χρειάζονται κάποια χαλάσματα για να επιβιώνουν, όχι όμως και τα οράματα. Διότι αυτά αποτελούν πλέον δομημένες ομολογίες πίστεως, που υφαίνουν με την ταχύτητα του φωτός τον κοινό καμβά των χρωμάτων μας, των χρωμάτων μιας γενιάς που δεν αρκείται μόνο στο γκρίζο.
Σε ευχαριστώ θερμά, όχι μόνο για την μνεία.

Ζάχαρη είπε...

@ Μποτιλια
Oμολογιες πιστεως ακριβως,που ζουν μεσα ταυτοχρονα και αυτονομα πλεον,μεσα σε παραλληλα συμπαντα.Και επιστρεφουμε συνεχεια.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/results?search_query=jefferson+airplane+white+rabbit&aq=1&oq=jeffe

White Rabbit - Jefferson Airplane
One pill makes you larger
And one pill makes you small
And the ones that mother gives you
Don't do anything at all
Go ask Alice
When she's ten feet tall

And if you go chasing rabbits
And you know you're going to fall
Tell 'em a hookah smoking caterpillar
Has given you the call
Call Alice
When she was just small

When men on the chessboard
Get up and tell you where to go
And you've just had some kind of mushroom
And your mind is moving slow
Go ask Alice
I think she'll know

When logic and proportion
Have fallen sloppy dead
And the White Knight is talking backwards
And the Red Queen's "off with her head!"
Remember what the dormouse said;
"Keep YOUR HEAD
_______________