13 Σεπ 2010

επιθυμία

Αναφέρει ο Κορνήλιος Καστοριάδης στο 'είμαστε υπεύθυνοι για την Ιστορία μας'

"Ο Φρόυντ στο γνωστό του βιβλίο για την θρησκεία ώς αυταπάτη,δίνει ένα πολύ σωστό ορισμό της αυταπάτης.Λέει οτι η αυταπάτη δεν είναι απλώς μια εσφαλμένη πίστη,αλλά μια εσφαλμένη πίστη που την στηρίζει μια επιθυμία".
Ποιά επιθυμία  δημιουργεί άραγε την αυταπάτη στον Έλληνα οτι δεν είναι καιρός να θυμώσει.
Η επιθυμία του παιδιού να μην μεγαλώσει και καταλάβει ότι έμεινε μόνο του;
Ότι ακόμα επιθυμεί να βλέπει το πρόσωπό του στην εικόνα της εξουσίας που πρέπει να αμφισβητήσει;
Και στο τέλος... πάντα η ελπίδα οτι τουλάχιστο θα μπορεί να αναχωρήσει όποτε θέλει για την χώρα του 'εγώ' ,όπου  θα υπάρχει μόνο χάρη σε ένα σωρό άχρηστα πράγματα τελικά.

Βούλα Παπαιωάννου

«Βρείτε μου μια επιχείρηση, που να της χρωστάει το Δημόσιο» Capital...

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απάντηση από το Δημόσιο: "μα αγαπητή μου, το Δημόσιο υπάρχει για να του χρωστάνε οι επιχειρήσεις...

αλλιώς, να το κλείναμε το μαγαζί"

@αλλενάκι

Ζάχαρη είπε...

Παρανοησαμε ή παρανοησανε;
Ποιο ειναι το σημαινον και ποιο το σημαινομενο;

Ανώνυμος είπε...

Οι ανθρωποι αυτοί αγαπητή μου,διακατέχονται απο πανικό.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Για να μπορέσει να αντιληφθεί ότι ζει μία αυταπάτη, πρέπει να καταλάβει ότι η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε, και αποδείχθηκε φούσκα.
Και η επιθυμία ήταν, να μπορέσει να νοιώσει σπουδαίος.
Ο τρόπος ήταν, αφ' ενός μεν με την προσκόλληση στην εξουσία, και αφ' ετέρου με την ικανοποίηση της, στερημένης, καταναλωτικής ανεπάρκειας.
Τώρα που και τα δύο καταρέουν, ίσως και να καταλάβει την αυταπάτη.
Για αυτό όμως και η εξουσία παραμονεύει, με τα φοβικά συνθήματα-διλήμματα.
Η αυταπάτη πλέον τρέφεται από την αμφιβολία και τον φόβο.

Την καλησπέρα μου.

Ζάχαρη είπε...

καλησπερα νοων...νοειτω.
Οχι μονο τρεφεται αλλα και χειραγωγειται η αυταπάτη εντεχνως απο την εξουσια,και αυτο ειναι το πιο απειλητικο.
Πολλοι τελικα,πεισθηκανε σε ενα αυτομαστιγωμα εθνικο για το δημοσιο χρεος,ενω οι ιδιοι απλως ...υποθηκευσανε το σπιτι τους στην τραπεζα.Ενοχη,μεσω της συνενοχης σε μια ζωη που δεν ηταν δικη μας καν.Και σε μια εξουσια.

Ανώνυμος είπε...

Ο θυμός δεν είναι το θέμα.
Το σημαντικότερο είναι η απενοχοποίηση. Προϋποθέτει όμως ωριμότητα και απαλλαγή από τα ...παιχνίδια.

Ζάχαρη είπε...

Ορεστιε ναι,η απενοχοποιηση ειναι κλειδι.Εκει πονταρουν και εκει επανερχονται συνεχεια τα ΜΜΕ.Υπαρχει μεγαλη παραπληροφορηση ακομα και σε μορφωμενα στρωματα της κοινωνιας.Η μαλλον εκει ειναι μεγαλυτερη η συγχηση.
Σκεφτομαι,τι θα αντικαταστησει τον καταναλωτισμο και τον ναρκισσισμο του ελληνα;Μπορει να ειναι κατι υγιες;

Ανώνυμος είπε...

Τί είναι το υγιές?

Ζάχαρη είπε...

καλη ερωτηση εχεις δικιο...
Ισως αν ειχαμε λιγοτερο φοβο για την ελευθερια.