άλλη περίπτωση

Με ειδικό νόμο που πέρασε ο Ούγγρος πρωθυπουργός  (και εγκρίθηκε με ψήφους 301 υπέρ, έναντι μόλις 12 κατά) θα φορολογήσει τα αποθεματικά των τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων κατά 0,5% για διάστημα τριών χρόνων. Έτσι θα συγκεντρώσει περίπου 850 εκατ. δολάρια τα οποία θα χρησιμοποιήσει για την αποπληρωμή χρεών. Ένα από τα μυστικά της σχετικής κίνησης είναι ότι καθώς το 80% του τραπεζικού συστήματος έχει ξεπουληθεί σε ξένες εταιρείες και κυρίως σε αυστριακές και γερμανικές τράπεζες, το μεγαλύτερο τμήμα του νέου φόρου θα έρθει από το εξωτερικό.Το τοκογλυφικό κεφάλαιο δηλαδή παγιδεύτηκε από μια απρόσμενη σκακιστική κίνηση του αντιπάλου και τώρα κινδυνεύει να χάσει τη βασίλισσά του.prin

Υπάρχει όμως μιά διαφορά με την ελληνική περίπτωση ίσως όχι τυχαία βέβαια.
"Στην περίπτωση της Ουγγαρίας υπάρχει «συμφωνία στόχων» με το ΔΝΤ, όχι όμως αναλυτικό Μνημόνιο σαν το ελληνικό, κάτι που κατέστησε δυνατή την πρόσφατη «ανταρσία» της νέας ουγγρικής κυβέρνησης.Από την άλλη, λόγω της επιλογής της ελληνικής κυβέρνησης να μη ζητήσει να κινητοποιηθεί αμέσως η βοήθεια και λόγω της επιδείνωσης της «επίθεσης» που δέχτηκε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτής της καθυστέρησης, περιορίστηκε εξαιρετικά ο χρόνος διαπραγμάτευσης αφενός της ιδέας ενός τόσο δεσμευτικού κειμένου και αφετέρου των κατ’ ιδίαν όρων της συμφωνίας.
Από αυτή την άποψη, το Μνημόνιο κατέληξε να γίνει μια συμφωνία “take or leave it” (χωρίς περιθώρια διαπραγμάτευσης και αλλαγών), κάτι που δεν ήταν ίσως νομοτελειακό και που προσιδιάζει περισσότερο σε χώρα που καταφεύγει στο ΔΝΤ παρά σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα της Ευρωζώνης."  euro2
...