νοτερός καιρός

"Απο αμέλεια αφήσαμε να χαθεί ο λαικός πολιτισμός μας.Ορφάνεψε η γενιά μας απο πολιτισμό" έλεγε σε ένα ντοκυμαντέρ για το έργο του ο μεγάλος φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας.Και η λέξη 'ορφάνεψε' ακούστηκε σαν παρηγοριά.Γιατί οι λέξεις μπορούν να έχουν διπλό αποτέλεσμα να πονάνε και να ηρεμούν ταυτόχρονα όταν περιγράφουν την αλήθεια.

Έτσι ακριβώς όπως χάνεις την ρίζα σου,χάθηκε και η ανάμνηση της Ελλάδας των δεκαετιών 50 με 60.Μετά απο την 'ελληνικότητα' της γενιάς του ΄30,η μεταπολίτευση των ενοχών και του λαικισμού ήρθε να υπεξαιρέσει και αυτή την ιστορία του τόπου-με κακό αποτέλεσμα η δεύτερη.Ποιός μιλάει πιά για καντάδες στην μουσική;Για ωραίους κώδικες στο ντύσιμο και στην συμπεριφορά,που δήθεν σπάσανε για να αντικατασταθούν με ένα τρομακτικό,καταπιεστικό lifestyle.Πολύ προσοδοφόρο είναι η αλήθεια.

Βέβαια τα προβλήματα τότε ήτανε πολλά.Ίσως διαφορετικά αλλά υπαρκτά Ανισότητες,φτώχεια,καταπίεση,κυνηγητό.Και τελικά μιά φορά που πήγα να φωτογραφίσω ενα παλιό σπίτι κάποιος άν και μυημένος υποτίθεται,μου είπε αφοπλιστικά .
"Είναι γεμάτο ποντίκια τι το θές;".
Ακόμα δεν ξέρω τι να απαντήσω.Ίσως μόνο,το ότι κάποτε δέν ήταν ...

Οι φωτογραφίες βέβαια παραμένουν.
Το αστικό τοπίο του Χαρισιάδη

Η επαρχία του Μπαλάφα που την έψαχνε "σε καιρό βαρύ νοτερό,με μιά ζωντάνια" αντίθετα με τα ηλιόλουστα τουριστικά κάδρα.Πραγματικό όμως ελληνικό καιρό.

Το θεσσαλικό φώς του Τλούπα και του Λέτσιου με μιά Θεσσαλία όλο γλυκές αντιθέσεις όπως πάντα.

"Αυτοί οι άνθρωποι στήριξαν τον τόπο μας" έλεγε ο Μπαλάφας γιά όσους φωτογράφιζε.
Τον τόπο μας,όχι τα 'ηχηρά' πού ακούμε συνήθως.
Γιατί τα αυτονόητα για όσους παίξαμε,κολυμπήσαμε,αγαπήσαμε σε αυτά τα μέρη δέν αλλάζουν.