10 Απρ 2010

΄50

Robert A. McCabe


 



Η Ελλάδα των δεκαετιών του ΄50 και του ΄60- μια χώρα τόσο διαφορετική από τη σημερινή. εδώ  και εδώ
Νοσταλγία.Αλλά και ελπίδα ότι όταν φύγουν τα περιττά θα μπορούμε τουλάχιστον να αντιμετωπίζουμε τα καθημερινά,τον πόνο ή την χαρά με ανθρώπινο τρόπο.
Όχι μόνo καταναλώνοντας.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Eκείνο το ξύλινο τρεχαντήρι στο βάθος με την καμπυλωτή πλώρη είναι ΜΑΓΕΙΑ!!
Σήμερα έχουν και ελικοδρόμια αλλά σαν κι εκείνα κανένα.
@αλλενάκι

Ζάχαρη είπε...

Εμενα με συγκινει η ηρεμια των εικονων.Γιατι υπαρχει ισορροπια στην αισθητικη.Αυτο σε καθησυχαζει.Και να σκεφτει κανεις τα προβληματα που ειχε τοτε η Ελλαδα...

Ανώνυμος είπε...

Δανάη http://www.youtube.com/watch?v=TZFUCWs9M-I

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικές φωτογραφίες μιας Ελλάδας ζωντανής.

Και να φανταστείς ότι κάποιοι χυδαίοι αυτή την ομορφιά δεν την θέλουν.
Τους αρέσει να γίνουμε Δανία του Νότου.

Ζάχαρη είπε...

Ορεστιε τι καταλαβαινουν μηπως κολυμπησανε,παιξανε σε τετοια μερη ποτε σαν παιδια;Οτι εμαθε καθενας λεει.

Ανώνυμος είπε...

Τους λυπάμαι πραγματικά ζάχαρη. Πόσο άδεια μπορεί να είναι η ψυχή τους.
Όμως δεν θα ανεχτώ να μου χαλάσουν τις αναμνήσεις μου. Αυτές είναι που θα περάσω στους μελλοντικούς Έλληνες χαραγμένες μέσα στα γονίδια.

xrhxa είπε...

Εμένα με συγκινεί περισσότερο ο παγωτατζής της τελευταίας εικόνας.....ξέρετε τι αυγό είχα κλεψει απ'την μάνα μου κι απ'την γιαγιά μου ; (ένα αυγό =ένα παγωτό).........μέχρι που έφτιαχνα φωλιές στις κότες σε "κρυφά" σημεία για να γενάνε μόνο για μένα......................

Ζάχαρη είπε...

xrhxa
πρεπει να ειναι Μετεωρα...