μετά την πτώση

Μισθοί στην Ελλάδα, σε πτώση (τουλάχιστον).

Είναι άραγε αρκετό; Γιατί τώρα, περιμένοντας πλέον τη χρηματοδότηση για το νέο παραγωγικό και εξωστρεφές, μοντέλο της οικονομίας
αν αυτή έχει εσωτερικό προσανατολισμό, η συνέχεια της εσωτερικής υποτίμησης μέσω της μείωσης του κόστους εργασίας θα έχει να αντιμετωπίσει μια ολοένα χαμηλότερη εσωτερική ζήτηση. Αν αφορά μόνο τις εξαγωγές, κάτι που επιβάλλεται για την διατήρηση των πλεονασμάτων, οι θυσίες για την ανταγωνιστικότητα είναι υπό αμφισβήτηση μιας και η προσπάθεια θα συναντήσει τουλάχιστο, το ισχυρό ευρώ. Αλλά αυτό είναι κάτι που ήδη θα πρέπει να έχει αποφασιστεί. Ή όχι;