είναι γενικό

Η αισιοδοξία για τις προοπτικές της περιοχής του ευρώ είναι μάλλον υπερτιμημένη : περιγράφει άρθρο - επισκόπηση του Bloomberg για την ευρωζώνη.

Εδικά, το μοτίβο που επικρατεί τελευταία είναι: "Όταν μια χώρα έχει ισορροπημένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η κρίση υποχωρεί".
Στο άρθρο όμως A Disappearing Act for Europe's Deficits - WSJ.com διευκρινίζονται διάφορα σχετικά με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε αυτή η ισορροπία. Και κυρίως για όσο μας αφορά, όταν μια χώρα ( Ελλάδα) έχει μειώσει τις εισαγωγές της λόγω της ύφεσης χωρίς να αυξήσει τις εξαγωγές το αποτέλεσμα στο ισοζύγιο θεωρείτα δικαίως ευαίσθητο. Γενικά η εφημερίδα είναι πολύ  ευαίσθητη στην υπόθεση της Ελλάδας, αλλά το κοινό μέλλον όλων είναι κάτι που πραγματικά χρειάζεται ευαισθησία.
Πιό κάτω υπάρχει και μια άλλη λεπτομέρεια φιλοσοφικής  προσέγγισης για τα ελλείμματα και τις διαδικασίες. "Η Ορθοδοξία (έστω δημοσιονομική) και ανάγκη η ευρωζώνη να κάνει τα στραβά μάτια".
Σύμφωνα με τον οργανισμό, για να τηρεί η Ελλάδα τον κανόνα (σύγκλισης 60%ΑΕΠ) από το 2014 μέχρι και το 2023, θα έπρεπε να διατηρεί το πρωτογενές πλεόνασμα στο 9% του ΑΕΠ.
Κοινώς, να καταγράφει πρωτογενές πλεόνασμα ίσο με 16,5 δισ. ευρώ όλη αυτήν την περίοδο με βάση το εκτιμώμενο ΑΕΠ του 2013. Υπενθυμίζουμε ότι το φετινό πλεόνασμα εκτιμάται από 350 έως 817 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα, η Ιταλία και η Πορτογαλία θα έπρεπε να διατηρούν το πρωτογενές πλεόνασμα στο 6% του ΑΕΠ και η Ιρλανδία με την Ισπανία στο 3,5%.
Τελικά επισημάνσεις κοινές, υπάρχουν ειδικά και γενικά...