αυτόματος πιλότος

Το ευρώ μετά τις Ιταλικές εκλογές: 
"Υπό άλλες συνθήκες, το ευρώ θα είχε υποστεί μεγαλύτερες απώλειες, υποχωρώντας πιθανόν κάτω από το 1,25, όπως είχε κάνει κατά τη διάρκεια της αναζωπύρωσης της κρίσης χρέους στα μέσα του 2012 και του 2011. Όμως, δεν υπέστη κάτι τέτοιο, επιδεικνύοντας ανθεκτικότητα".

Η απάντηση εκτός από την ψήφο εμπιστοσύνης στον Ντράγκι, βρίσκεται ίσως στην επισήμανση ότι :
τα δημοσιονομικά συμβόλαια και τα μνημόνια σε όλη την ευρωζώνη έχουν γίνει πια νόμοι του κράτους, και είναι πολύ δύσκολο για τις κυβερνήσεις να αλλάξουν πολιτική. Όπως είχε πει ο Mario Draghi, οι ιταλικές ρυθμίσεις έχουν μπει στον αυτόματο πιλότο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Το ερώτημα όμως εξακολουθεί:

FTcom | Τι θα γίνει λοιπόν όταν οι ψηφοφόροι αποφασίσουν να καθαιρέσουν ηγέτες που εφάρμοσαν μέτρα με τα οποία διαφωνούν - για να ανακαλύψουν ότι οι νέοι ηγέτες είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν τα ίδια ακριβώς μέτρα; 
__________
Η αδιάκοπη δημιουργία νόμων και περιοριστικών ρυθμίσεων, περιβάλλοντας με τις πιο βυζαντινές τυπικότητες στις παραμικρές πράξεις τηςζωής, έχει ως μοιραίο αποτέλεσμα να περιορίζει προοδευτικά την σφαίρα, μέσα στην οποία οι πολίτες μπορούν να κινούνται ελεύθερα. θύματα αυrής της Ψευδαίσθησης, ότι πολλαπλασιάζοντας τους νόμους, την ισότητα και την ελευθερία είναι περισσότερο εξασφαλισμένοι, οι λαοί δέχονται κάθε μέρα πιο δύσκολα εμπόδια.
 Δεν είναι ατιμώρητοι που τα δέχονται. Συνηθισμένοι να υπομένουν
όλους τους ζυγούς, καταλήγουν σε λίγο να τους αναζητούν, και χάνουν
κάθε αυθορμητισμό και κάθε ενεργητικότητα...Ομως, τα ελατήρια που δεν βρίσκει πια στον εαυτό του, ο άνθρωποςαναγκάζεται τότε να τα ψάξει αλλού. Καθώς η αδιαφορία και η αδυναμία των πολιτών αυξάνονται, ο ρόλος των κυβερνήσεων επιβάλλεται να μεγαλώσει ακόμα. Αυτές οι τελευταίες οφείλουν να έχουν, κατ' ανάγκη, το πνεύμα της πρωτοβουλίας, της επιχείρησης και της καθοδήγησης,που τα άτομα έχουν χάσει. Πρέπει όλα να τα αναλαμβάνουν, όλα να τα διευθύνουν,όλα να τα προστατεύουν. Το κράτος γίνεται τότε ένας παντοδύναμος θεός. Ομως η εμπειρία διδάσκει ότι η δύναμη τέτοιων θεοτήτων δεν υπήρξε ποτέ ούτε μεγάλης διάρκειας ούτε πολύ μεγάλη.
... αφού ασκήσει την δημιουργική του δράση, ο χρόνος αρχίζει
αυτό το έργο της καταστροφής, από το οποίο δεν ξεφεύγουν ούτε οι θεοί ούrε οι άνθρωποι.Έχοντας φτάσει σε ένα ορισμένο επίπεδο δύναμης και πολυπλοκότητας, ο πολιτισμός σταματά να μεγαλώνει, και, αφού πλέον δεν μεγαλώνει, είναι καταδικασμένος να παρακμάσει γρήγορα.
 
Γκυστάβ Λε Μπόν"Η ψυχολογία των μαζών"