Κάποτε είχα την αίσθηση ότι είμαι σαν τον (όποιον) στρατηλάτη.... Μπορούσα να κάνω ό,τι μου έμπαινε στο μυαλό, και να το καταφέρω με το "σπαθί μου", με την δουλειά και την αξία μου, και τον καλό προγραμματισμό....
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι...άρχισα να φοβάμαι κάποιες σκοτεινές γωνιές του μυαλού μου...
5 σχόλια:
Κάποτε είχα την αίσθηση ότι είμαι σαν τον (όποιον) στρατηλάτη....
Μπορούσα να κάνω ό,τι μου έμπαινε στο μυαλό, και να το καταφέρω με το "σπαθί μου", με την δουλειά και την αξία μου, και τον καλό προγραμματισμό....
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι...άρχισα να φοβάμαι κάποιες σκοτεινές γωνιές του μυαλού μου...
Λέτε να μην φοβάμαι το σκοτάδι;
Θα προσπαθήσω....
@
εχει και συνεχεια ο στιχος την υποσχεση
'θα ειμαι εκει να σε κραταω'...
αυτο το φοβαμαι πιο πολυ απο τις σκοτεινες γωνιες του μυαλου μου.
Ακομα και οταν εισαι σιγουρος οτι δεν θα πραγματοποιηθει ποτε... :)
Βέβαια το βασικό είναι να έχεις κάποιον να σου κρατάει το χέρι....
Αλλά καμιά φορά το νόμισμα γυρίζει ανάποδα...:
http://emuc2011.blogspot.gr/2012/08/blog-post_29.html
Καλησπέρα...
Να σας ρωτήσω κάτι , παρόλο που απάντησα πιο πάνω , αλλά προφανώς βιαστικά , γιατί νομίζω δεν κατάλαβα το σχόλιο σας....
"εχει και συνεχεια ο στιχος την υποσχεση
'θα ειμαι εκει να σε κραταω'...
αυτο το φοβαμαι πιο πολυ απο τις σκοτεινες γωνιες του μυαλου μου.
Ακομα και οταν εισαι σιγουρος οτι δεν θα πραγματοποιηθει ποτε... :)"
Να ρωτήσω...:τι φοβάστε;
και τι είστε σίγουρη ότι δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ;
Αν δεν είμαι πολύ αδιάκριτος....
:)
@ α...μα την υποσχεση 'θα ειμαι εκει'.
:)
Δημοσίευση σχολίου