Αναρωτιεμαι αν το ζητημα ειναι ποιοτικο ή ποσοτικο...π.χ. η χαρα μου ειναι συντομη οποτε δεν προλαβαινω να την ορισω σαν τετοια.Αντιθετα η λυπη τεινει να εχει διαρκεια αρα γινεται πολυ αντιληπτη -εως κουραστικη. Αλλα να μη σας κουραζω...ευτυχως υπαρχουν η μουσικη και οι ηχοι (και η σιωπη επισης σαν αποτελεσμα των πρωτων).Οπωσδηποτε κατι εξω απο τον επιμονο εαυτο μας.
Και θα επανελθω στον ρολο του φοβου (της εγκαταλειψης;) που μας ωθει να δωσουμε τοσο μεγαλο μεριδιο στη λυπη.
Απο την αλλη ποιος δεν φοβαται την μοναξια;Ο Θεος (υποθετω απο οτι μεχρι τωρα πιστευουμε) και τα θηρια.
Βεβαια ολα αυτα ειναι αναποφευκτα προσωπικες προβολες.Ο καθενας κουβαλαει ...τον φοβο του και το ποσοστο του στα συναισθηματα. Τελικα το καλο ειναι να μπορει να αισθανεται καποιος ακομα με την ψυχη και να μην φθανει να εχει αναγκη αποκλειστικα το σωμα για να συγκινηθει.
Νομίζω πως ο φόβος, και η παρεπόμενη λύπη, οφείλονται στο γεγονός ότι, ως ανθρώπινα όντα [και όχι ως κοινωνικά], είμαστε αποκομμένοι απ' τα πάντα γύρω μας. Αυτό το "κενό" προσπαθούμε διαρκώς να το μπαλώσουμε κοινωνικά.
Μια λύση θα ήταν η... εξίσωση: "άνθρωπος = θεϊκό θηρίο" :-) Αρκεί να ξέραμε ότι έχουμε μέσα μας και το ένα και το άλλο.
Όλα μας είναι "απαραίτητα", με την έννοια ότι όλα είναι υπέροχα. Σώμα χωρίς πνεύμα και πνεύμα χωρίς σώμα τι είναι;
Λίγη μουσική; μαζί με το άλλο, που ανέβασα στο μπλόγκι μου, τ' ακούω σχεδόν όλη μέρα - μαζί με όλο το δίσκο:
Μα δεν σας παρεξήγησα καθόλου. Κατάλαβα τι θέλατε να πείτε. Απλά "έπαιξα" λιγάκι με την κύρια εστία ενδιαφέροντος του μπλογκιού, που είναι η οικονομία. :-)
12 σχόλια:
Κυριακάτικη αψογοσύνη. Υπέροχη!
Καλημέρααα! :-)
Ρακε καλημερα :-)
Μερικα πραγματα δεν αλλαζουν ειναι παντα αψογα.
Τουλαχιστο μπορουμε να χαρουμε η να λυπηθουμε μαζι τους οσο θελουμε και ΟΠΩΣ θελουμε.
Για να εξομολογηθώ την "αμαρτία" μου, προτιμώ να χαίρομαι. Αν και μερικές φορές, απολαμβάνω και τη λύπη.
Καλό μεσημέρι!
Αναρωτιεμαι αν το ζητημα ειναι ποιοτικο ή ποσοτικο...π.χ. η χαρα μου ειναι συντομη οποτε δεν προλαβαινω να την ορισω σαν τετοια.Αντιθετα η λυπη τεινει να εχει διαρκεια αρα γινεται πολυ αντιληπτη -εως κουραστικη.
Αλλα να μη σας κουραζω...ευτυχως υπαρχουν η μουσικη και οι ηχοι (και η σιωπη επισης σαν αποτελεσμα των πρωτων).Οπωσδηποτε κατι εξω απο τον επιμονο εαυτο μας.
Καλο απογευμα!
Αχ, αυτός ο επίμονος εαυτός μας...
Υποψιάζομαι πως τον ίδιο "κόπο" καταβάλλουμε και για τη λύπη και για τη χαρά. Αλλά ο επίμονος και οι επίμονοι γύρω μας μάς έχουν εθίσει στο πρώτο...
Καλό σας βράδυ!
Και θα επανελθω στον ρολο του φοβου (της εγκαταλειψης;) που μας ωθει να δωσουμε τοσο μεγαλο μεριδιο στη λυπη.
Απο την αλλη ποιος δεν φοβαται την μοναξια;Ο Θεος (υποθετω απο οτι μεχρι τωρα πιστευουμε) και τα θηρια.
Βεβαια ολα αυτα ειναι αναποφευκτα προσωπικες προβολες.Ο καθενας κουβαλαει ...τον φοβο του και το ποσοστο του στα συναισθηματα.
Τελικα το καλο ειναι να μπορει να αισθανεται καποιος ακομα με την ψυχη και να μην φθανει να εχει αναγκη αποκλειστικα το σωμα για να συγκινηθει.
Καλο βραδυ επισης!
υγ.καλο ειναι και το σωμα:)
Νομίζω πως ο φόβος, και η παρεπόμενη λύπη, οφείλονται στο γεγονός ότι, ως ανθρώπινα όντα [και όχι ως κοινωνικά], είμαστε αποκομμένοι απ' τα πάντα γύρω μας. Αυτό το "κενό" προσπαθούμε διαρκώς να το μπαλώσουμε κοινωνικά.
Μια λύση θα ήταν η... εξίσωση: "άνθρωπος = θεϊκό θηρίο" :-) Αρκεί να ξέραμε ότι έχουμε μέσα μας και το ένα και το άλλο.
Όλα μας είναι "απαραίτητα", με την έννοια ότι όλα είναι υπέροχα. Σώμα χωρίς πνεύμα και πνεύμα χωρίς σώμα τι είναι;
Λίγη μουσική; μαζί με το άλλο, που ανέβασα στο μπλόγκι μου, τ' ακούω σχεδόν όλη μέρα - μαζί με όλο το δίσκο:
http://www.youtube.com/watch?v=_IrDKjTZSmA
Καλό σας βράδυ!
Ρευστοτητα το παν...
γυναικεια εκδοχη
http://www.youtube.com/watch?v=PcpQk-mUAR4&feature=related
Ρευστότητα ύμπερ άλλες!
...με παρεξηγησατε (και το επιδιωξα), δεν εννοω χρημα!
Αλλα τελικα γιατι οχι,βλεπετε ολα ροες ειναι. :)
Μα δεν σας παρεξήγησα καθόλου. Κατάλαβα τι θέλατε να πείτε. Απλά "έπαιξα" λιγάκι με την κύρια εστία ενδιαφέροντος του μπλογκιού, που είναι η οικονομία. :-)
αχ Ρακε, η χρεοκοπια ειναι η κυρια εστια ενδιαφεροντος του μπλογκ...
:)
Δημοσίευση σχολίου