όνειρα και εφιάλτες

 Alexey Titarenko -City of shadows

Βρήκα σήμερα ένα κείμενο, που μου φάνηκε σαν κανονική walk to the wild side (εδώ είναι πάντα ).
Eφιάλτης καλοκαιρινής νύχτας: "«Θέλετε να περάσετε;» τον ρώτησε ο γενειοφόρος, σε άψογο πληθυντικό, εμφανώς δηλωτικό ειρωνείας. «Μάλιστα» απάντησε ο ταλαίπωρος επιφυλακτικά, τρομαγμένος από την αυτοπεποίθηση του ερωτώντος. «Ωραία», του είπε ο γενειοφόρος. «Μια μούντζα στη Βουλή, και περνάτε». Ο άνθρωπος στο μηχανάκι, διστακτικά, μούντζωσε άνευρα. «Α όχι έτσι, ζωηρά!» τον παρατήρησε ο γενειοφόρος. Ο ταλαίπωρος, προφανώς για να τελειώνει, έριξε τώρα μια μούντζα γενναία. Οι παραστεκάμενοι χαμογέλασαν επιδοκιμαστικά και ο γενειοφόρος σήκωσε το τέιπ, λέγοντας του ταλαίπωρου: «Περάστε. Καλή σας διαδρομή!» Μετά κατέβασε το τέιπ, κλείνοντας τον δρόμο του επόμενου, και άρχισε να τον υποβάλλει στην ίδια δοκιμασία.

σημ.Δεν έχει σημασία με ποιά πλευρά είμαστε ο καθένας .Είναι μεγάλη η πίεση ,και τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια. Ένα όμως είναι ξεκάθαρο: το μακρύ καλοκαίρι της αυταπάτης-μερικοί το λένε μεταπολίτευση- τέλειωσε,και μαζί του τέλειωσε και η εξίσωση και η ευκολία της συνενοχής.Φοβάμαι ότι τώρα αρχίζει η ξεκάθαρη ενοχή του καθένα.

Ο Σ.Ράμφος ,πρόσφατα θύμησε ότι μετά την Αντίσταση ήρθε ο Εμφύλιος.