οι διάβολοι και η πόλη

Giotto di Bondone -"διάβολοι στην πόλη του Αρέτσο"

Επειδή η ιστορία έχει παρελθόν και πατρίδα ,εκτός απο οικονομικές αναλύσεις και τεχνικά, εδώ είναι η άποψη του Stratford για την κρίση στην ευρωζώνη:
"Άν όλα τα άλλα αποτύχουν, τότε η ΕΚΤ θα τυπώσει χρήμα. Η ιδέα ότι η ΕΚΤ θα συμμετείχε στην δική της διάλυση λόγω της προσήλωσής της στην ανεξαρτησία της, ή στη διατήρηση του πληθωρισμού στο 2%, είναι μια θεωρητική υπόθεση που δεν λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν την συμπεριφορά της ΕΚΤ τους τελευταίους 24 μήνες. .η ανάλυση μας οδηγεί σε δυο συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι η ευρωζώνη δεν θα καταρρεύσει εν μέσω μιας κρίσης χρεών των κρατών της. Είναι προς το συμφέρον όλων των κρατών μελών να συντηρηθούν στην κρίση. Η τροποποίηση των κανονισμών για τα μέλη της ευρωζώνης μπορεί να αποτελέσει αργότερα μια επιλογή, όμως το να επιχειρηθεί μια τέτοια μεταρρύθμιση εν μέσω κρίσης, όταν θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια καταστροφική μετάδοση της κρίσης, θα ήταν παράλογη.

Δεύτερον, οι θεμελιώδεις πολιτικές αλλαγές που συμβαίνουν στην Ευρώπη –όπως η αποδυνάμωση της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας, η περιφερειοποίηση των συμμαχιών ασφαλείας και ιδιαίτερα η αναπτυσσόμενη ρωσο-γερμανική σχέση- είναι πολύ πιο σημαντικές για το μέλλον της ευρωζώνης από την ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα. Επειδή η ευρωζώνη είναι θεμελιωδώς ένα πολιτικό project, η αποδυνάμωση των πολιτικών δεσμών που συνδέουν τις χώρες μέλη της ευρωζώνης στην νομισματική ένωση, είναι αυτό που θα οδηγήσει τελικά στην διάλυση ή την τροποποίησή της.

Γι’ αυτόν τον λόγο, αυτές οι θεμελιώδεις πολιτικές αλλαγές είναι επίσης πολύ πιο σημαντικές από τα άλλα υποτιθέμενα «καναρίνια στο ανθρακωρυχείο», όπως είναι για παράδειγμα η έκθεση των επενδυτών στα ελληνικά CDS (η καθαρή έκθεση είναι πολύ μικρή, περίπου 5 δισ. δολάρια) ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους σχολιαστές ως κάτι που να εξηγεί γιατί η ευρωζώνη θα καταρρεύσει «κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου» ή «μέχρι το τέλος του έτους».
Μνημειώδεις αλλαγές συντελούνται στην Ευρώπη. Δεν έχουμε λόγο να πιστέψουμε πως η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των αλλαγών. Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι η προσοχή –τόσο σε ότι αφορά το ρίσκο όσο και σε ότι αφορά τις λύσεις- συνεχίζει να βρίσκεται τόσο στις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις όσο και σε μεμονωμένα γεγονότα.

Αυτή η μυωπική αντιμετώπιση οφείλεται εν μέρει στο ότι οι χώρες-μέλη της Ευρώζώνης, ιδιαίτερα η Γερμανία, δεν έχουν προσφέρει κάποια μακροπρόθεσμη λύση ή σχέδιο. Οι εκκλήσεις για επίλυση των θεμελιωδών δομικών ανισορροπιών μεταξύ της βόρειας και της νότιας Ευρώπης είναι λίγες και αποσπασματικές.Αυτή η σιωπή είναι από μόνη της ένδειξη ότι το Βερολίνο δεν κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια, κάτι που είτε αποτελεί μεγάλη παράβλεψη, ή είναι ένδειξη ότι το Βερολίνο δεν σχεδιάζει να παραμείνει στην ευρωζώνη μέχρι το τέλος της δεκαετίας.H ευρωζώνη μπορεί και θα τα καραφέρει να βγει από την τρέχουσα κρίση -έχει αποδείξει ότι έχει τα εργαλεία και την απαιτούμενη ευελιξία να το κάνει.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι το εξής: τι σχεδιάζουν να κάνουν οι Ευρωπαίοι, και ιδίως οι Γερμανοί, με την πολιτική δομή και την αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης μακροπρόθεσμα;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση δεν πρόκειται να βρεθεί στις βάσεις δεδομένων της Eurostat ή της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, ούτε στις 24ωρες καλύψεις των ειδησεογραφικών πρακτορείων."