Saul Leiter
Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει αδίστακτα χρειάζομαι χρήματα
Για να σε κερδίσω δε θα ’φταναν όλα τα τραγούδια της γης
Xρειάζομαι πολλά, πάρα πολλά μπορώ να σου πω
Aυτά τ’ ανθοκήπια, κι αυτές οι πισινές, κι αυτά τα υδρόβια
Μες στα δωμάτια που μας προσμένουν χρειάζονται χρήματα
Χρειάζομαι τόσα λεφτά για τσιμέντο και χάλυβα κι όλη τη θάλασσα
Χρειάζομαι φως από πικρό αμμοχάλικα, α, Πρίγκηπα
Κι είμαστε τόσο, μα τόσο φτωχοί
Χρειάζομαι χρήματα να γεννηθώ σαν κι εσένα απαράλλαχτος
Το ήρεμο γαλάζιο τοπίο στα μάτια σου χρειάζεται χρήματα
Τα μισάνοιχτα χείλη σου και το άσκεφτο ανάβλυσμα
Η ανώφελη άγνοια χρειάζεται χρήματα
Nα παγιωθεί
Άρχοντα, δε νιώθω πια τίποτε για σένα
Το παιχνίδι μας δεν αλλάζει τα καθορισμένα βήματα
Xρειάζομαι χρήματα για να μεταμορφώσω ένα χερσότοπο
Σε πανδαιμόνιο μουσικής
Nίκος Αλέξης Ασλάνογλου
Η συμπόρευση με τους δυνατούς δεν μας πήγε καλά.Τώρα πάλι είναι ανάγκη για 'αυτό' που θα μας γλυτώσει,τώρα που η ισότητα φέρνει σύγκρουση.Τι μας οδηγεί στην σύγκρουση ο εγωισμός (Hobbes) ή ετερονομία μας (Girard);Ή μήπως ο άνθρωπος υιοθετώντας ένα μοντέλο κάθε φορά,χάνει την πραγματικότητα απο εμπρός του; Πάλι πρέπει να διαλέξουμε πλευρά...
4 σχόλια:
Σιγά σιγά φτάνει ο καιρός που πρέπει να ανακαλύψουμε τον εσωτερικό Μίδα.
Το ζητούμενο είναι να μην αντιδράσουμε πρωτόγονα μέσω της βίας.
Αν θεωρησουμε οτι οι θεοι ειναι φαντασιακες προβολες του εσωτερικου κοσμου μας,τον πλησιαζουμε τον Μιδα.Αφου τον σκοτωσουμε πρωτα θα τον θεοποιησουμε...
Η βια ειναι καθημερινη.
μη το λες, έχουμε διαλέξει και τους οβραίους, ενάντια στη Τουρκία, και με ένα τηλέφωνο που έκαναν η Γκόλντμαν αγόρασε λίγο ;)
Δημοσίευση σχολίου