Τον Γιάννη Κουνέλλη πρωτεργάτη του κινήματος Arte Povera τον ρωτάνε στο Βήμα:
- Ταυτότητα είχε η Ελλαδα;
«Δεν μπορώ να καταλάβω... Το θέμα δεν είναι αν έχει ταυτότητα. Το θέμα είναι ότι θέλει να τη χάσει. Για πολλούς λόγους. Είναι έξυπνοι άνθρωποι, φυσικά, αλλά βλέπουν το τεχνητό της Αμερικής και θέλουν να το μιμηθούν. Ολες οι καταστάσεις που είναι κατά της Ιστορίας έχουν την πατρίδα τους και στην Ελλάδα, και αυτό είναι γελοίο. Είναι δύσκολο να καταλάβεις. Οταν ήμουν μικρός, άκουγα συνέχεια για τη λαϊκή ζωγραφική και ακόμη δεν έχω καταλάβει ποια είναι. Μα τι σχέση έχει αυτό με τον Πλάτωνα; Δεν μπορούμε να πούμε ούτε στιγμή ότι ο Πλάτωνας πέθανε. Γιατί αυτό το φάντασμα είναι φάρος και οδηγός. Αρα αυτή η λαϊκή τέχνη ήταν φρούτο μιας αστικής τάξης, βαλκανικής, που δεν έχει να κάνει σε τίποτε με μια πραγματική αστική τάξη».
Στην Ελλάδα κάθε φορά οριζότανε μια ταυτότητα μας,μόνον σαν αντίδραση σε κάτι.Στον φασισμό του Μεταξά,στην Αμερική του Πιουριφόι,στην χούντα του Παπαδόπουλου.Πολύ συγκεκριμένα και με ονοματεπώνυμο.Έτσι βρήκε νόημα ο αντιμερικανισμός,ο αντικαραμανλισμός,ο αντιπαπαδρεισμός.Όλα αναπτύσονται γύρω από μια αντίδραση.Ποτέ γύρω απο μιά θέση-που σημαίνει επιλογή και ευθύνη.Και όχι φυσικά από πάλη αντιθέσεων, αλλά απο τυφλή προσήλωση .
- Ταυτότητα είχε η Ελλαδα;
«Δεν μπορώ να καταλάβω... Το θέμα δεν είναι αν έχει ταυτότητα. Το θέμα είναι ότι θέλει να τη χάσει. Για πολλούς λόγους. Είναι έξυπνοι άνθρωποι, φυσικά, αλλά βλέπουν το τεχνητό της Αμερικής και θέλουν να το μιμηθούν. Ολες οι καταστάσεις που είναι κατά της Ιστορίας έχουν την πατρίδα τους και στην Ελλάδα, και αυτό είναι γελοίο. Είναι δύσκολο να καταλάβεις. Οταν ήμουν μικρός, άκουγα συνέχεια για τη λαϊκή ζωγραφική και ακόμη δεν έχω καταλάβει ποια είναι. Μα τι σχέση έχει αυτό με τον Πλάτωνα; Δεν μπορούμε να πούμε ούτε στιγμή ότι ο Πλάτωνας πέθανε. Γιατί αυτό το φάντασμα είναι φάρος και οδηγός. Αρα αυτή η λαϊκή τέχνη ήταν φρούτο μιας αστικής τάξης, βαλκανικής, που δεν έχει να κάνει σε τίποτε με μια πραγματική αστική τάξη».
Στην Ελλάδα κάθε φορά οριζότανε μια ταυτότητα μας,μόνον σαν αντίδραση σε κάτι.Στον φασισμό του Μεταξά,στην Αμερική του Πιουριφόι,στην χούντα του Παπαδόπουλου.Πολύ συγκεκριμένα και με ονοματεπώνυμο.Έτσι βρήκε νόημα ο αντιμερικανισμός,ο αντικαραμανλισμός,ο αντιπαπαδρεισμός.Όλα αναπτύσονται γύρω από μια αντίδραση.Ποτέ γύρω απο μιά θέση-που σημαίνει επιλογή και ευθύνη.Και όχι φυσικά από πάλη αντιθέσεων, αλλά απο τυφλή προσήλωση .
Για πόσα πράγματα δεν μιλάμε καθόλου πιά,πόσα τραγούδια ξεχάσαμε.Σπάσαμε τους καθρέφτες.
5 σχόλια:
Και εκτός Ελλάδος... Δουλεύουν οι δικοί μας σαν σκυλιά, και ξεχνάνε από που ήρθαν ή κρατάνε μια ιδεατή εικόνα που καμία σχέση εν έχει με την πραγματικότητα.
Και οι ποιητές; Αυτοί δεν έιναι καθρέφτης; Ή τον σπάσαμε κι αυτόν;
Ποιος τους διαβαζει;Οταν ερχεται η ωρα της επιλογης,στην αγορα στον ψηφο οι διαφημιστες εχουν το λογο.Τυχαιο που τα διαφημιστικα κειμενα τα γραφουν ποιητες;Συνενοχη!
Και ο Κουνέλης λαϊκή τέχνη κάνει, από απόσταση βέβαια, συναρμολόγηση θα έλεγα, λαϊκής τέχνης.
@αλλενάκι
Αλλα ο Κουνελης ζει στην Ιταλια.Η Ιταλια όχι μονο τιμησε την λαικη τεχνη της αλλα την εχει αναγαγει και σε κλασικο επιπεδο.Εμεις το λαικο ουτε που το ξερουμε πια.Ας πω για τις κανταδες,ποιος ακουει πια τετοια πραγματα;Με την ταμπελα του δυτικοτροπου εχουν βγει απο την κουλτουρα μας πολλα,και κατασκευαστηκε μια παραδοση στα κομματικα μετρα...Η ελληνικοτητα ηταν καλοπροαιρετη υπεξαιρεση της ιστοριας,το πιστευω αυτο.
Μοντερνισμος και ξωκλησια οπως λεει και ενας μπλογκερ...Συμφωνοι αλλα μονο αυτο;
νόμιζα ότι ζούσε Αμερική.
Μία απότις πρώτες πρώτες αναρτήσεις μου ήταν για την άρτε πόβερα, διαισθητικά ίσως, αφού δεν είμαι και τοσο φαν της συγκεκριμένης μορφής τέχνης. Η έκθεση που είχε κάνει στο Βερολίνο ήταν σχεδόν προφητική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Τώρα γίναμε όλοι μια άρτε πόβερα.
@αλλενάκι
Δημοσίευση σχολίου