Lucas Samaras boxes from the 1960's to the 1980's.
Το να κάνεις έρωτα, τέχνη, ή πόλεμο είναι μια πράξη ανατροπής των ορίων,και διερεύνησης απαγορευμένων περιοχών διάβασα να περιγράφει κάπου ο εικαστικός Λουκάς Σαμαράς.
Δέν γνωρίζω τα προσωπικά του καθενός αλλά τέχνη και πόλεμο δεν βλέπω γύρω μου,με την ευρεία έννοια εννοείται.
Αυτό είναι και το πρόβλημα,όχι μόνο δέν ανατρέπουμε όρια αλλά ούτε κάν αναρωτιέμαστε για αυτά.
Έτοιμες απαντήσεις σε φίξ ερωτήσεις.Και βέβαια οι πολλές απώλειες πλέον σε καθημερινό επίπεδο είναι ήδη ένα ξεπερασμένο όριο από μόνο του.Εμείς όμως απλώς πενθούμε,και αυτό είναι το κακό.
.
4 σχόλια:
Σαμαράς, νομίζω ο κορυφαίος συγχρονος εικαστικός.
Θρυλικά τα κουτιά.
Δεν με πειράζει η φτωχοποίηση, με πειράζει η εθνική υποχώρηση που με αναγκάζει να μην ασχολούμαι με την ομορφιά της ζωής.
@αλλενάκι
@καλησπερα αλλενακι
Απωλειες σε επιπεδο εργασιας και κοινωνικης υποστασης ειναι σοκ.Για να μην αναφερθω στα περιουσιακα.
Εκει αλλαζουν ολα τα ορια και κυριως χωρις εσυ να το εχεις επιδιωξει.
Μαλλον πρεπει να επαναπροσδιοριστουμε αρκετοι απο εμας.
Η ελλειψη εθνικης κυριαρχιας -κομψα-
ειναι κατι τρομακτικο και θα εχει μακροχρονιες συνεπειες.
δεν ξέρω αν είναι τα κακά της ύφεσης που μαυρίζουν τις σκέψεις, ή η διαχείριση με ψέματα που τρώμε καθημερινά εδώ και χρόνια
Τα ψεμματα και η μοναξια τους ανωνυμε.
Δες τον κ.συνδικαλιστη χθες ποσο κυνικος ηταν...
Δημοσίευση σχολίου