Alice Aycock -sculptor
"Σύμφωνα με το Google, τη μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης στον ιντερνέτ, από το Δεκέμβριο του 2009 μέχρι το Μάιο του 2010 ο αριθμός των αναζητήσεων της λέξης ‘Ελλάδα – Greece’ αυξήθηκε περισσότερο από 400% από το μέσο όρο των τελευταίων 5 ετών. Το ελληνικό πάθημα είχε τεράστια απήχηση διεθνώς και έγινε αντικείμενο προς εκμετάλλευση από τα ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή, με τα στοιχεία του google να δείχνουν πως έχουν γραφτεί περισσότερα από 30 εκ άρθρα σχετικά με την ελληνική κρίση, ενώ η φράση αυτή έχει μπει σε περισσότερα από 3000 πρωτοσέλιδα σε όλον τον κόσμο. Η Γερμανία και η Ευρώπη, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, μετέτρεψαν το πρόβλημα ρευστότητας της Ελλάδας σε πραγματικό θρίλερ".εδώ
........
Όχι μόνο τζόγος,τράπεζες,σκληρά μέτρα-πώς αλλιώς,νέο χρήμα αλλά και πολλά κέρδη εμπορικά.Τί είναι πιό αποτελεσματικό να διεστρεβλώνει κανείς τα γεγονότα ή να τα εφευρίσκει;Μια είδηση έχει ενδιαφέρον όταν το θέμα έχει ενδιαφέρον.Η αξιοπιστία δεν περιλαμβάνεται στο πακέτο.Αντίθετα οι ιδεοληψίες,η μετάθεση των φόβων στην ιδεολογική προσήλωση και το εύκολο συναίσθημα εξυπηρετεί την κάθε είδους εκμετάλλευση .Δέν χρειάζεται φαντασία για συνομωσίες και σκοτεινό μέλλον,αυτό είναι εδώ ήδη μέσα στην καλοκαιρινή λιακάδα και στις διακοπές.Κάτω από την επιφάνεια .Bloomberg.Και νομίζω,τον εφιάλτη πρώτα τον κοιτάς κατάματα και μετά τον διώχνεις. .
7 σχόλια:
Καλησπέρα.
Έτσι ακριβώς φεύγει ο εφιάλτης.
Καταπληκτική η φωτογραφία.
ΥΓ. Σε ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο εχθές στο σχόλιό μου περί επιδοτήσεων.
Μα ηταν πολυ καλο σχολιο.Περιεκτικο και λιτο.
Οσο αφορα το δικο μου κειμενο εδω διαβασα καπου,πως οταν κοιτας πολυ ενα δαχτυλο,μπορει να σου βγαλει το ματι.Νοιωθω απο τη καθημερινοτητα οτι η επικοινωνια με πολλους γνωστους εγινε προβληματικη.Ξεπηδανε βλεπεις οι φοβοι,και η λογικη καταργειται.Ο φοβος τι μεγαλος εχθρος...
Αχ, αγαπητή μου πόσο δίκαιο έχεις.
Εστιάζοντας στο δάχτυλο, χάνεις την ευρυγώνεια οπτική, με αποτέλεσμα να πηγαίνεις καταπάνω του νομίζοντας ότι είναι...τα πάντα όλα.
Στα δύσκολα μαζεύεται ο άνθρωπος αντί να απλώνεται.
Ξαναθυμάται την περίοδο που για εννέα μήνες ήταν κουλουριασμένος στην κοιλιά της μάνας του, ασφαλής.
Ο κλονισμός της γέννας για το έμβρυο, το φώς και ο θόρυβος που άξαφνα προσλαμβάνει, σε πολλούς έμεινε ως άσχημη εμπειρία.
Έτσι και τώρα, άξαφνα, για αυτούς, είδαν φως και θόρυβο άσχημων μαντάτων.
Μένει να ανα-γεννηθούν, ή να αναζητήσουν σπηλιά για να κρυφθούν.
Ίσως πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο, να τους πλησιάσουμε.
Να ανοίξουμε και πάλι τα σπίτια σε παρέες, και να κλείσουμε τα εργαλεία που υποθάλπτουν τον φόβο.
Και για όσους "βλέπουν" όπως εσύ, είναι δύο φορές πιο δύσκολο να το παλέψεις.
Αγάντα Ζάχαρη, πικρό καφέ να μην φτιάξεις.
Ας κοιτάξουμε αργότερα το σάκχαρό μας.
:)
Τρεις κουταλιες ειναι καλα...και γελιο,χρειαζεται.Και παθος.
ΑΣ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ
Αποφασίζει κάποτε ο Χριστός να κατέβει στη γη, να δεί πώς είναι τα πράγματα κάτω.
Μπάινει σε ένα μπαρ, κάθεται και δίπλα του κάθονται και τα πίνουν ένας Γερμανός, ένας Γάλλος και ένας Έλληνας. Ο Χριστός δεν πίνει τίποτα. Μετά από λίγο, τον κοιτάει ο Γερμανός, και λέει στον μπάρμαν:
- Δώσε μια μπύρα από μένα στο παιδί που κάθεται εκεί, κρίμα είναι και φαίνεται να διψάει.
Δίνει λοιπόν ο μπάρμαν μια μπύρα στον Χριστό και την πίνει.
Μετά από λίγο, κοιτάει τον Χριστό ο Γάλλος, φωνάζει τον μπάρμαν και του λέει:
- Δώσε ένα μπουκάλι κρασί στο παιδί εκεί, κρίμα είναι να κάθεται έτσι μόνος του και να μην πίνει τίποτα. Εγώ κερνάω.
Πάει λοιπόν ο μπάρμαν στον Χριστό το μπουκάλι το κρασί κι αυτός το πίνει. Δεν περνάει λίγη ώρα, φωνάζει κι ο Έλληνας τον μπάρμαν και του λέει:
- Κέρνα από μένα το παιδί που κάθεται εκεί, ένα καραφάκι ούζο και πήγαινέ του κι ένα περηποιημένο μεζέ, γιατί σαν να φαίνεται πεινασμένος.
Πηγαίνει λοιπόν την παραγγελία ο μπάρμαν στον Χριστό. Κάποια στιγμή σηκώνεται ο Χριστός πλησιάζει τον Γερμανό, τον ακουμπάει στον ώμο. Τινάζεται τότε εκείνος και γεμάτος έκπληξη του λέει:
- Χριστέ μου, εσύ είσαι!
- Πώς με κατάλαβες; απορεί ο Χριστός.
- Αφού μόλις με ακούμπησες, μου πέρασαν τα αρθριτικά μου.
Πλησιάζει τότε ο Χριστός τον Γάλλο και καθώς τον ακουμπάει στον ώμο, αυτός τινάζεται, τον κοιτάζει και του λέει:
- Χριστέ μου, είσαι στα αλήθεια εσύ!
- Μα καλά πώς με αναγνώρισες; Απορεί ο Χριστός.
- Μόλις με άγγιξες, μου πέρασε το άσθμα που με ταλαιπωρούσε χρόνια!
Πλησιάζει τέλος ο Χριστός και τον Έλληνα. Πάει να τον ακουμπήσει, τραβιέται ο Έλληνας.
- Μα καλά τί έπαθες; ρωτά ο Χριστός.
- Χριστέ μου, του λέει ο Έλληνας, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω μπροστά μου, αλλά χειρονομίες από σένα δεν θέλω...
Είδα κι έπαθα να βγάλω .........αναπηρική σύνταξη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μιας και έχεις αναζητήσεις οικονομικού περιεχομένου σου συνιστώ ... στα θεωρητικά οικονομικά να διαβάσεις και μελετήσεις .. αυτά που έχει περιγραφεί πολύ εύστοχα και αναλυτικά από τον Mikolaj Kopernik (προστάτη μου στο τεχνικό λύκειο που τέλειωσα)... μεγάλο πολωνό διανοούμενο... και στην οικονομία "περί παραγωγής κακού(άρρωστου) χρήματος"... αξίζει τον "πολύτιμο μας" χρόνο
Ναι.Απλως θυμαμαι λογω σπουδων καποια πραγματα λιγα δυστυχως,και προσπαθω να καταλαβω το περιβαλλον μεσω της οικονομιας,εστιαζοντας σε καποια θεματα απλως.Χωρις αποψη προσωπικη αλλωστε,πως θα μπορουσα.Παραθυρα...
Δημοσίευση σχολίου