μιά αντινομία

Στο κείμενο της Le Monde για την ύπαρξη μιάς εσωτερικής αντίφασης στην Ευρώπη,πάνω απο  τα δημοσιονομικά αλλά κυρίως που να τα ρυθμίζει,αναφέρει ανάμεσα σε άλλα.

 Ιδού ο τρόπος της Ευρώπης να κάνει τα μισά πράγματα, μέχρι την αναπόφευκτη συνάντηση με τον τοίχο της πραγματικότητας.Εσωτερική αντίφαση πάντα: σύμφωνα με το Βούλγαρο Ιβάν Krastev, η οικονομική Ευρώπη απαιτεί μια μεγαλύτερη μετανάστευση, ενώ η πολιτική Ευρώπη δεν το δέχεται. Η κατάρρευση της Ευρωπαϊκής δημογραφίας, η γήρανση του πληθυσμού καλούν περισσότερους μετανάστες, ενώ οι χώρες μέλη εμφανίζονται να μη είναι σε θέση να το ανεχτούν. Το κοινωνικό μέλλον της ΕΕ – χρηματοδότηση της υγείας και των συντάξεων – θα απαιτούσε ταυτόχρονα να αναπροσανατολιστεί το Κράτος Πρόνοιας ευνοώντας τις δαπάνες της ένταξης των μεταναστών. Ανιχνεύσεις ολόκληρο

Η  Ευρώπη έχει μπεί σε μια σοβαρή και δίχως επιστροφή κρίση του κράτους πρόνοιας,και τα δανεικά δεν μπορούν αν βρεθούν πλέον.Αλλά η  ιστορία της Ευρώπης είναι όλο αντινομίες και αυτό είναι τελικά το αισόδοξο.Επανάσταση,τέχνη και σε αντινομία η ορθολογική κυριαρχία στην οικονομία.

Σήμερα ένας Έλληνας καθηγητής έγραφε πως αν η κρίση είχε μουσική επένδυση θα ήταν Μάλερ. Θυμήθηκα ότι η  συμφωνία  3  το VI μέρος -Langsam  του Μάλερ ήταν το κομμάτι που είχε βάλει πειραγμένο βέβαια ,ο Κουμεντάκης στην τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων του 2004.Σύμπτωση.
Αλλά τί λυπημένα ακούγεται πιά...

........................