Θυμήθηκα οτι η Σκάρλετ Ο' Χάρα μονολόγησε λέγοντας αυτή την αττάκα,αφού κάποιος Ρέττ Μπάτλερ της είχε πεί αγανακτισμένος απο τον γεμάτο απουσία ενοχής και μετάνοιας χαρακτήρα της
"Αγαπητή μου, δε δίνω δεκάρα!"
Ή βλέπουμε πολύ σινεμά ή κυκλοφορούν πολλοί Ρέττ, ή πολλές Σκάρλετ.Εγώ προτιμώ την Σκάρλετ.
15 σχόλια:
δυσκολη επιλογη η αληθεια είναι
Αυτό έλειπε να σου αρέσουν ……η κακίες απομιμήσεις
Εσφαξες με το μετάξι!
Βελούδινα, σαν τη βελούδινη της κάπα.
Βάζεις τους αναγνώστες σου να συγκρίνουν την επιτηδευμένη σιδερωμένη απρόσωπη παγκοσμιοποιημένη κυρία με τη φρεσκάδα την αθωότητα τη θηλυκότητα την ευαισθησία και τη φινέτσα της Νότιας Εθνικίστριας Σκάρλετ.
Ωιμέ!
Μα δεν εχει πλακα,να μιλα-ισως ασυνειδητα- σαν την ηρωιδα της Μιτσελ σε τετοιο θεμα.Δειχνει μια ...φρεσκαδα τελικα (για να μην πω τιποτα αλλο).
Βιπερ Νορα.
Κάθε υπουργός και κάθε σκάρλετ πρέπει να κατανοήσουν ότι αύριο δεν είναι κύρια άλλη μέρα, αλλά μια νύχτα πάρα πάνω, ως προέκταση των φαντασμάτων του χθες. Με τα οποία όταν ταυτιστούμε συνειδητά, τα αφομοιώνουμε για να κονιορτοποιηθούν.
Γι αυτό, όταν οι άλλοι αναχώρησαν για το πουθενά, ο Χάμφρευ παρέμεινε στην Καζαμπλάνκα.
The fundamental things apply
as time goes by.
Μποτιλια παντως η ταυτιση καποιου εστω και υποσυνειδητα με κινηματογραφικο ηρωα ειναι ενας αυτοματος ψυχολογικος μηχανισμος.Συνηθως αντιστεκομαστε στην ταυτιση με τους κακους ηρωες.
Βεβαια εξαρταται απο πια κουλτουρα και κοσμοθεωρια προσεγγιζεις το εργο.
Ή μπορει παλι καποιος να πιστευει οτι κατα βαθος στο κακο βρισκεται το καταπιεσμενο καλο.Ή να εχουμε πληρη συγχηση.
Confusion will be my epitaph
King Crimson
Δεν υπάρχει κακό και καλό αγαπητή μου.
Ανθρώπινες εφευρέσεις, θρησκειολογικού κυρίως χαρακτήρα, ως αναγκαίο μέσο επεξήγησης του ανθρώπινου χαρακτήρα με σκοπό την "ποινικοποίηση" των σκεπτόμενων προς ανάδειξη των οπαδών.
Ώστε έτσι είπε η υπουργός αφελληνισμού.
Πως και δεν είπε...tomorrow is another day;
μια ματιά στον καθρέφτη θα αρκούσε για να την αποτρέψει από μοιραίες συγκρίσεις
η κυρία πάντως θα γραφεί στις μαύρες σελίδες των αφελληνιστών και της πολιτικής επιτηδευσης, όχι στις σελίδες του καλού γουστου, definitively not
@αλλενάκι
Αγαπητε νοων νοειτω,οταν απο την επαρχια καταφερνεις να σε δεχτουν στην Μπιλντεμπεργκ χρειαζεσαι επιγοντως διαβαθμιση αξιων και διαβαθμιση γενικως.
Για να σπασεις τις φορμες-και συμφωνω μαζι σου για αυτες-πρεπει να παψεις να φοβασαι για σενα.
Αυτοι οι ανθρωποι ειναι τρομερα φοβισμενοι...
αν πρόσεχαν λοιπόν για να μη χρειαστεί να περιέλθουν σε καθεστώς φόβου
ο βαθμός της αθωότητας ήταν και ειναι πάντα αντιστρόφως ανάλογος των σωματοφυλάκων κάποιου
@αλλενάκι
αλλενακι
α,ναι!Αλλα βλέπεις ο φοβος σε αναγκαζει να κυνηγας χιμαιρες και να μην τις φτανεις.
την κυρία Ραουλιδου την λένε στο χωρίο μου την λένε Μανταμ ..και όταν την προσφωνής με το "επίθετο" της σκάει σας λέω ειλικρινά
Αγαπητή Ζαχαρη καλημέρα.
Συζητούσα εχθές με έναν φίλο, και μου είπε πως θεωρεί αυτός το ταλέντο.
Μου είπε λοιπόν, ότι ταλέντο είναι δύο πράγματα.
Το πόσο πολύ αγαπάς αυτό που κάνεις, μαζί με το πόσο οικεία νοιώθεις με αυτό.
Αυτή και οι άλλοι λοιπόν, σύμφωνα με την θεώρηση του φίλου μου, έχουν μοναδικό ταλέντο στην υποταγή και τον φόβο.
Και ας ακούγεται οξύμωρο για τον φόβο.
@Ο νοών...νοείτω
χαμηλη αυτοεκτιμηση,για να μην το πω αλλιως...
Δημοσίευση σχολίου