ενδεχόμενα

Η προδοσία της Ευρώπης (;)

Η κυβέρνηση μας «συνθηκολόγησε» (όχι οι πολίτες), χωρίς να δώσει την παραμικρή μάχη.Έτσι:

(α) Ένα από τα ενδεχόμενα είναι χωρίς καμία αμφιβολία η απομάκρυνση της κυβέρνησης, αφού πιθανολογούμε ότι, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να αιτιολογήσει σους Έλληνες Πολίτες τόσο τα σφάλματα, όσο και, κυρίως, τη συμπεριφορά της (συνθηκολόγηση). Η «διάδοχος» όμως κατάσταση δεν είναι καθόλου εύκολο να προβλεφθεί, αφού αρκετές πολιτικές δυνάμεις της χώρας «συμμετείχαν» έμμεσα στη «παράδοση». Επομένως, πιθανότατα θα βρεθούμε αντιμέτωποι με συνθήκες «ακυβερνησίας», με όλα όσα δεινά κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

(β) Ένα επόμενο είναι ο «αποπληθωρισμός» - μία τεράστια ασθένεια, την οποία οι ξένες δυνάμεις που διοικούν πλέον τη χώρα «απολυταρχικά», προσπαθούν να μας την παρουσιάσουν σαν«φάρμακο».Φυσικά,στις σημερινές συνθήκες που «προγραμματίζονται», ο αποπληθωρισμός θα προέλθει από τη μείωση των αμοιβών των εργαζομένων, καθώς επίσης από την ανεργία (προβλέπεται να ξεπεράσει το 20%) – γεγονότα που θα συμβάλλουν στην τεράστια μείωση της ζήτησης, η οποία με τη σειρά της θα περιορίσει το ΑΕΠ, αυξάνοντας τη σχέση του δημοσίου χρέους προς αυτό, ενώ θα μηδενίσει τις νέες επενδύσεις, «υποτιμώντας» τις ήδη υπάρχουσες.Σε τελική ανάλυση, η χώρα μας θα οδηγηθεί σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο χωρίς επιστροφή  Φυσικά η μείωση όλων των αξιών είναι δεδομένη, ειδικά αυτή των ακινήτων, η οποία θα εντείνει ακόμη περισσότερο την κρίση – με κίνδυνο να οδηγηθεί η χώρα τελικά στη πτώχευση, παρά τα όσα μέχρι τότε θα αναγκασθούν να υποστούν οι πολίτες της.

(γ) Ένα τρίτο ενδεχόμενο θα είναι η «μετάλλαξη» μας σε προτεκτοράτο αφού ο δανεισμός μας όχι μόνο δεν θα αποπληρωθεί, αλλά θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, σαν αποτέλεσμα της λεηλασίας του εθνικού πλούτου μας (δημόσιου και ιδιωτικού), από τους εισβολείς.

(δ) Επομένως, το τέταρτο ενδεχόμενο είναι η λεηλασία της χώρας με διάφορες μεθόδους αφού, όπως έχουμε ήδη αναφέρει,“Το ΔΝΤ, έχοντας ουσιαστικά σαν στόχο την εξόφληση των δανειστών της «υπό κατάληψη» χώρας, περιορίζει τα μέγιστα τις δαπάνες, αυξάνει τη φορολογία (κυρίως των χαμηλών εισοδηματικών τάξεων) και «εκποιεί» δημόσιο πλούτο - έτσι ώστε, αφενός μεν να μην «διογκώνεται» το χρέος από τα ελλείμματα, αφετέρου δε να αποπληρώνεται, τόσο από τη φορολόγηση, όσο και από την πώληση των παγίων του δημοσίου. Όπως είναι κατανοητό, τόσο η μία μέθοδος, όσο και η άλλη, έχουν σαν αποτέλεσμα την ύφεση – άρα τη μείωση του ΑΕΠ. Με δεδομένο τώρα ότι η μείωση του ΑΕΠ αυξάνει το χρέος ως προς το ΑΕΠ, η χώρα εισέρχεται σε ένα ανατροφοδοτούμενο καθοδικό ρεύμα, με άγνωστη κατεύθυνση” Sofokleous.gr

...................

Νομίζω το άρθρο τα λέει ολοκληρωμένα.

Στο μεταξύ διάβασα και κάποια κείμενα που ανατρέχουν στην δεκαετία του 70 και την εποχή της φτώχειας.Θα γίνουμε καλύτεροι Ελληνες δήθεν με την φτώχεια.Αφέλεια ή επιπόλαιη προσσέγγιση.Η αθωότητα άλλων εποχών δεν έχει σχέση με την απώλεια αγαθών,τους νεόπτωχους και την προδοσία.Το χειρότερο που εν δυνάμει περιέχουν τα μέτρα είναι η άδικη κατανομή των ευθυνών και των θυσιών.Αυτή η αδικία  σκέφτομαι  ότι θα φέρει  πολλές κοινωνικές στρεβλώσεις και συγκρούσεις.

...............

Και ένα σχόλιο απο το Zerohedge που μιλάει προφητικά...

"What a massively shitty way for the Greeks to eventually abandoning the Euro"