παραμονές;

kathimerini.gr χαριστική βολή στο κράτος
"Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα κράτη έχουν τεράστια ελλείμματα, διογκωμένα πλέον από την ύφεση. Η Ελλάδα διαφέρει μόνον ως προς τον βαθμό του προβλήματος. Το έλλειμμά της ανήλθε το 2009 στο 13,6% του ΑΕΠ της και το δημόσιο χρέος της αντιστοίχως στο 115%. Το έλλειμμα της Ισπανίας έφθανε στο 11,2% και το χρέος της στο 56,2%. Τα στοιχεία για την Πορτογαλία ανήλθαν αντιστοίχως στο 9,4% και στο 76,8% του ΑΕΠ της μικρής αυτής χώρας. Τα ανάλογα στοιχεία για τις ΗΠΑ, υπολογιζόμενα με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο, έφθαναν στο 9,9% και το 53% του ΑΕΠ της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου.
......... Στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας άνω των 65 ετών αναμένεται να φτάσει το 2030 στο 25% από 18% επί του συνόλου σήμερα. Για την Ισπανία, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι επίσης 25% από το τρέχον 17%.
Ο,τι και αν κάνουν οι εθνικές κυβερνήσεις για να ελέγξουν τα ελλείμματα μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση, επιβραδύνοντας τους αναπτυξιακούς ρυθμούς ή ακόμη και ωθώντας την οικονομία σε ύφεση. Εάν επιτρέψουν στα ελλείμματα να αυξηθούν, διακινδυνεύουν την απώλεια της εμπιστοσύνης των αγορών, που κάποια ημέρα, αργά ή γρήγορα, θα αμφισβητήσουν τη δανειοληπτική ικανότητά τους και θα αρνηθούν τη χορήγηση νέου δανεισμού, παρά με υπερβολικό κόστος - όπως συνέβη στην Ελλάδα. Οι περικοπές δαπανών ή η αύξηση των φόρων θα αποδυναμώσει την οικονομία, τουλάχιστον προσωρινά. Λογικά, η κυβέρνηση θα δυσκολεύεται να καλύψει και το κόστος των «κεκτημένων» του κράτους πρόνοιας που αναπτύχθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες".
......................
Με δεδομένη την εξάρτηση απο την τεχνολογία στο πολιτισμό μας και την ταυτόχρονη ρήξη των θεσμών οικογένεια,γειτονιά και τα σχετικά σκέφτομαι,τι ζούγκλα περιμένει την ανθρωπότητα αν εξαφανιστεί το κράτος πρόνοιας και η δικαιοσύνη στην ρύθμιση των αναγκών.Ποιός θα μας σώσει τώρα, η αγορά ή οι ιδεολογίες και με τί κόστος.Γιατί μου φαίνεται πως αυτή τη φορά δεν επαναλαμβάνεται απλώς η ιστορία.Νέοι παίκτες έχουν μπεί στο παιχνίδι ,και είναι άγνωστοι.
Στο μεταξύ το...a hard rain is gonna fall  ποτέ δεν ήταν τόσο επίκαιρο όσο τώρα παραμονές ενός πολέμου που αναβλήθηκε τόσες φορές.