8 Μαΐ 2010

καιόμενος

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα.
Ήταν στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο,όταν του μιλήσαμε.
Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχέςάλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι  χειροκροτούνε.

Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο. 
Τάκης Σινόπουλος "ο καιόμενος "
Λαζαρίδης

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κατά βάθος, ο ποιητής έχει ένα θέμα: το ζωντανό σώμα του.

Ζάχαρη είπε...

Ο Σεφερης ε;Ολοι ευτο εχουμε ουσιαστικα.

t είπε...

Και πολύ ωραία φωτογραφία επεξεργασμένη.

Ζάχαρη είπε...

@ αλλενακι
αυτο που ειπε ο συριζαιος στην Βουλη 'ουρλιαζουν οι ποιητες απο τους ταφους τους'...