ο μύθος

Γράφει σήμερα το Βήμα για τήν Έλλη Παππά::
"Αν και πολυγραφότατη, η αγωνίστρια και διανοούμενη της Αριστεράς, τα μόνα γραπτά που άφησε για την υπόθεση Μπελογιάννη είναι οι 108 δακτυλογραφημένες σελίδες που παρέδωσε στο Μουσείο Μπενάκη (και άλλες 52 σελίδες για την υπόθεση Πλουμπίδη). Ωστόσο έχει δώσει ένα σαφές πρώτο δείγμα γραφής το οποίο δεν άφησε καθόλου αδιάφορο τον Περισσό: «Δεν ήταν εύκολο να είσαι μέλος του ΚΚΕ στα χρόνια του σταλινισμούεκτός κι αν επιδίωξή σου ήταν “να ανέβεις” στην κομματική ιεραρχία. Προϋποθέσεις αυτής της ανόδου ήταν, πρώτον, να έχεις αυτή τη φιλοδοξία, δεύτερον, να κλείνεις τα μάτια και τα αυτιά σε όσα στραβά ή απαράδεκτα ή και ύποπτα διαπίστωνες» σημείωνε στη συνοδευτική επιστολή της ασκώντας δριμεία κριτική στο «μοντέλο» άσκησης της κομματικής εξουσίας που κυριαρχούσε, επισημαίνοντας ότι από πολύ νωρίς διαπίστωνε «πράξεις, παραλείψεις, καταστάσεις, που δεν συμφωνούσαν με την αντίληψή μου για το κομμουνιστικό κίνημα και για το Κόμμα που αναλάμβανε να αναπτύξει αυτό το κίνημα και να το οδηγήσει στη νίκη»."

Με κεντρικό σύνθημα «το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες» ο Περισσός δεν διστάζει να χαρακτηρίσει «αυθαιρεσία» το να αντιμετωπίζονται ως ιστορική πηγή οι μαρτυρίες της Ελλης Παππά, στην οποία προσδίδει ευθέως «λαθεμένες εκτιμήσεις για πρόσωπα και πράγματα». 

Διαβάστε περισσότερα: εδώ
________

Προσωπικά μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό που είπε κάποτε η Έλλη Παππά:

"Το γαρύφαλλο του Μπελλογιάννη δεν ήτανε κόκκινο, ήτανε ρόζ.Αλλά βλέπετε πάντα ο μύθος σκεπάζει την πραγματικότητα.Εγώ όμως αγαπώ πάντα το ρόζ εκείνο γαρύφαλλο πού μύριζε και δέν ήταν φανταχτερό".