"Παρακαλώ την υπερτάτην διοίκησιν να μη με ενοχλήση περισσότερον δια να μην μου παίση κανένας νταμουλάς και υπάγω κολασμένος διότι θέλουν είναι ένοχοι και οι αίτιοι της ενοχλήσεως μου...' Αυτά έγραφε στην 'Υπερτάτη Διοίκηση' και στον 'Ενδοξώτατο Μινίστρο της Οικονομίας' το Μάιο του 1822 κοτσαμπάσης της εποχής από το 'λαιονίδη', στον οποίο ζητήθηκε προαιρετική εισφορά 1,000 γροσίων προς το 'έθνος'. Λόγω φυσικά των αιωνίων οικονομικών προβλημάτων (...του έθνους)."
Νταμουλάς είναι ο νταμπλάς (συμφόρηση).
Λίγες μέρες νωρίτερα κάποιοι φτωχοί χωριάτες από την ορεινή Κορινθία - στρατιώτες από την Καστανιά, τη Λαύκα, το Μπάση, το Καλλιάνι και το Μπούζι - προσέφεραν οικειοθελώς στο έθνος το μερτικό τους από τα λάφυρα της Ακροκορίνθου το Μάρτιο του 1822. Η συγκεκριμένη περίπτωση διανομής λαφύρων ήταν από τις ελάχιστες που βγήκε 'μερδικό' και για το έθνος. Υπογράφουν ο παπα-Γιώργης του Νίκα από την Καστανιά και Οικονόμος από τη Λαύκα, το μόνο που ζήτησαν είναι ένα 'μαρτυρικόν' της αφιέρωσής τους από την 'υπερτάτην βουλήν"...
_____________
Τρομερά επίκαιρο θέμα που δέν χρειάζεται ανάλυση.
Λοιπόν,όση επαναδιαπραγμάτευση χρέους να κάνουμε άν δέν αλλάξουμε κάποιες απόψεις και συνήθειες περί δομών κοινωνικών και σχέσεων μεταξύ μας δεν θα ξοφλήσουμε ποτέ,κανένα χρέος.
3 σχόλια:
To ζήτημα είναι να αλλάξει το οικονομικό τοπίο.Αναδιανομή πρώτα.
Προϋπόθεση κάθε θυσίας είναι η μη αμφισβήτηση των ειλικρινών προθέσεων αυτών που καλούν σε θυσία...
@αλλενάκι
@αλλενακι
Δεν αλλαξε τιποτα απο το κοροιδιλικι μας...
Δημοσίευση σχολίου