2 Απρ 2010

Απρίλης

Δέν βρίσκω ιδιαίτερα ωραίο να ακούω τον επιτάφιο θρήνο μέσω του you tube σάν είδος καρτ ποσταλ γιά το Πάσχα.Είναι βυζαντινό άσμα και πρέπει να έχει την θέση πού τού ταιριάζει στο χώρο πού το έχει αναδείξει η θρησκευτική παράδοση κυρίως.Πιστεύω πώς κάθε είδος τέχνης αναδεικνύεται όταν εξαντλεί τα χαρακτηριστικά του μέσα.Όταν είναι αυθεντικό.

Το Stabat Mater τής ρωμαιοκαθολικής ακολουθίας αντίθετα,έχει μελλοποιηθεί από πολλούς συνθέτες πιό σύγχρονους.Από τον Βιβάλντι  μέχρι τον Ντβόρζακ του 19ου αίωνα καί από σύνολα ορχήστρας.Η θρησκευτική μουσική στην Δύση κάποια στιγμή και έπειτα,έγινε λόγια και άρχισε να εκφράζει τάξεις κοινωνικές και ιδίως την κυρίαρχη.

Through her heart, His sorrow sharing...

Παντού τόσος θάνατος γύρω μας και τόση ζωή,πάλι...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=1W5A-cEG4OQ

Καλή Ανάσταση

Ανώνυμος είπε...

Kαλή Ανάσταση.
Να φύγει το ψυχοπλάκωμα.
@αλλενάκι

Ζάχαρη είπε...

Οταν διαβαζεις επιστολες σαν την σημερινη
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=323677&dt=02/04/2010
εχεις ενα κομπο.
Μακαρι να αναστηθει η ελπιδα.
Καλη Ανασταση αλλενακι!

xrhxa είπε...

καλή ανάσταση φίλη
και φίλοι....
εύχομαι η ευδομάδα των παθών διαρκείας του ελληνικού λαού να βρεί κάποτε την δική της ανάσταση
χρηχα

Ζάχαρη είπε...

Επισης χρηχα,καλη ανασταση.
Η ανοιξη συνεχιζει,
τα πραματα προχωρανε περα απο εμας.

Ανώνυμη είπε...

Καλή Ανάσταση! Με αισιοδοξία και ελπίδα.

Ζάχαρη είπε...

@Ανωνυμη
Καλη Ανασταση,συμφωνω για την ελπιδα.