12 Μαρ 2010

φόβος;

΄Αν τα αποτελέσματα τής έρευνας είναι σωστά,τό ότι οι νέοι θεωρούν πιθανό κάτι τέτοιο είναι μιά επικίνδυνη προοπτική μέ απρόβλεπτη δυναμική .
Από τήν λογική τού "έχω τά πάντα"  στήν πραγματικότητα τού "τίποτα",είναι απίθανο νά περάσουμε αναίμακτα.
Άν προηγούμενες γενιές ζούσαν μέ τόν φόβο τού πυρηνικού ολέθρου,τώρα ζούν μέ τήν απειλή τής εθνικής χρεωκοπίας.
Καλό και κακό...

5 σχόλια:

Ο νοών...νοείτω είπε...

Το άσχημο δεν είναι μόνο ο φόβος που τους διακατέχει, αλλά και η αδυναμία που έχουν στο να αντιμετωπίσουν μία τέτοια κατάσταση.
Έχουν μάθει αλλιώς.
Ενώ οι παλιοί, έχουν μάθει και έτσι και αλλιώς.
Και δυστυχώς δεν θα είναι αναίμακτα.

Ζάχαρη είπε...

Παντως θα ειναι η πρωτη φορα που πραγαματοποιειται μια τετοια ανατροπη,προς το χειροτερο,στην ελληνικη πραγματικοτητα.
Απο κοινωνιολογικη αποψη θα προκυψουν διαφορα.
Τα παιδια των νεοπτωχων.
Τι ακολουθησε το depression στην Αμερικη...

Ο νοών...νοείτω είπε...

Έχεις απόλυτο δίκαιο.
Το κακό είναι ότι κάποτε θα διαβάζουμε για αυτά, όπως τώρα διαβάζουμε για τα προηγούμενα.
Η εμπειρίες του παρελθόντως δεν μας δίδαξαν τίποτα.
Οι μόνοι που θάχουν δουλειά, θα είναι οι ιστορικοί, οι κοινωνιολόγοι και βεβαίως βεβαίως οι οικονομολόγοι.
Θα εντρυφήσουν στις αναλύσεις και στην δημιουργία νέων μοντέλων.
Τα παιδιά των νεόπτωχων όμως;
Depression.
Και μαζί τους μία ολόκληρη κοινωνία.

Ζάχαρη είπε...

Ελπιζω να αρχισουν να ερωτευονται.
Το παθος ειναι το αντιδοτο στον θανατο που εχουμε μεσα μας.
Α,ο Τεννεσση Ουιλλιαμς τα εχει πει σχετικα...

Ο νοών...νοείτω είπε...

Μα την αλήθεια, ο ωραιότερος τρόπος για να ξανανοιώσουν άνθρωποι.